Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009

Λιομάζωμα και καλό κουράγιο..








Το να είσαι κατ΄επάγγελμα αγρότης το βρίσκω θαυμάσια δουλειά αν και δύσκολο στις μέρες μας. Η περιστασιακή όμως ενασχόλιση με την αγροτική ζωή τα Σαββατοκύριακα είναι μια θλιβερή ιστορία..


Ή παπάς .. παπάς ή ζευγάς .. ζευγάς λέει η παροιμία και με βρίσκει απολύτως σύμφωνη.


Είναι σπάνιο στην Κρήτη να βρεθεί άνθρωπος χωρίς το δικό του "λιοφυτάκι", έτσι ρε αδερφέ για το λαδάκι της χρονιάς. Κάτι όμως η αγάπη μου-μας για τη φύση και η λαχτάρα να βρισκόμαστε σε επαφή μαζί της, κάτι μια πενιχρή επιδότηση από την ελεούσα Ε.Ε., το λιοφυτάκι έκανε μωρά και εγγόνια, αισίως φθάσαμε στα 300 περίπου δένδρα.
Τι γίνεται όμως όταν είσαι στην πόλη με άλλες δουλειές και υποχρεώσεις, τρέχεις τις μοναδικές μέρες που έχεις για ανάπαυση, Σάββατα και Κυριακές πρώτα ο καιρός.

Άντε τώρα να συλλέξεις τον "ιερόν" καρπό τους.. και καλά μέχρι και πέρσι ( κάθε πέρσι και καλύτερα) τα τρία ευρουδάκια στο κιλό ήτανε μια χαρά, έβαζες και κανένα αλλοδαπό για βοήθεια και μια χαρά. Φέτο τα καρτέλ κανονίσανε και την τιμή του λαδιού..σιγά που θα τους ξέφευγε το λάδι.

Η στάση του "πολεμιστή" σε όλο το μεγαλείο της που λέτε.. ασάνα, γιόγκα και κουραφέξαλα, τρέμε Πετρουλάκη!


Τελικά το αποφασίσαμε (χωρίς ιδιαίτερη λύπη το παραδέχομαι), αφού μαζέψαμε όσο ακριβώς χρειαζόμαστε.. σταματήσαμε... Τρέμε καημένε αγρότη και άμοιρο παιδί αγρότη, ειλικρινά λυπάμαι που δεν τρέχουμε όλοι στις κινητοποιήσεις τους και να φωνάξουμε για το δίκιο τους, αλλά αυτό είναι θέμα για άλλη ανάρτηση..


3 σχόλια:

Unknown είπε...

εγω αγρότης δεν είμαι όμως και στην πανέμορφη κρητη έρχομαι και ο φίλος μου είναι σαν και σένα με λιγα λιοδενδρα......ναι συμφωνώ μαζί σου για την τιμή τα εξοδα...το αποτέλεσμα....αυτοί όμως που είναι στον δρόμο είναι επιχειρηματίες και όχι αγρότης και οι περισότεροι απ' αυτους είναι υμέτεροι κάποιων οι πραγματικοί αγρότες κλένε δυστυχώς την μοίρα τους.....κουράγιο φίλοι...
όσο για την κρητη ονειρο.....

geopit είπε...

Δε λέω , οι εργατοπατέρες υπάρχουν σε όλους τους χώρους , αλλά αυτό δεν μπορεί να ισοπεδώνει τον αγώνα αυτών των ανθρώπων για επιβίωση. Τι όνειρα και τι σχέδια να κάνουν για αυτούς και τα παιδιά τους όταν το λάδι πουλιέται ως ένα μπουκάλι εμφιαλωμένο νερό από τον παραγωγό, το πορτοκάλι έχει ένα λεπτό του ευρώ!.Σ' αυτό υπολογίζομε τον κόπο , την ταλαιπωρία και τα χρήματα που απαιτούνται για να παραχθεί αυτό το κιλό! Το ίδιο ισχύει και για όλα τα αγροτικά προϊόντα και φτάνομε στο σημείο να προτιμούν να τα αφήνουν πάνω στα δέντρα καλύτερα, και ο καταναλωτής να αγοράζει από τους βιομήχανους χυμούς απο παγοκολώνες Αργεντινής και λάδι " εμπλουτισμένο" με πετρέλαιο.. Και γυρνώντας στο θέμα μας για όποιον έχει την δυνατότητα να μαζεύει το δικό του προϊόν, παρά την κούραση νομίζω είναι ευχαρίστηση. Από την μια ξέρει ότι δεν πέφτει θύμα των βιομηχανιών βάζοντας στο πιάτο του τα χημικά τους πρόσθετα, και μάλιστα ακριβοπληρώνοντας τα " δηλητήρια " τους... Ασε που η επαφή με την φύση σε αναζωογωνεί παρ όλη την σωματική κούραση...

molemou είπε...

NA AGIASI TO STOMA SOU;PESTA KATERINA;EGO EXO TON KOUNIADO MOU EINAI KA8IGITIS KAI DOULEUEI KAI 150 STREMETA + KATI ELIES;AMA TOU LEO TIPOTA ;ELA MORE DEN BARIESE ;TI NA KANO KAI GO NA PERNA H ORA E OXI ;KAI META PEINANE H AGROTES APO KATI SAN TON DIKO MOU;E OXI ::NA KA8ARISOUNE h XORAFIA H KA8IGITIS?