Για να μη σας ...φάει το στρες τραφείτε σωστά

πηγή: Το Έθνος της Κυριακής (Μαρίνα Ζιώζιου)

Το στρες συνιστά έναν «ύπουλο» εχθρό του οργανισμού και αποτελεί συχνά αιτία για την εμφάνιση πολλών παθήσεων. Εχει χαρακτηριστεί μάστιγα του σύγχρονου τρόπου ζωής και είναι δύσκολο να απαλλαγούμε απ αυτό.
Εχει κατηγορηθεί, επίσης, ότι μπορεί να προκαλέσει: επιθυμία για υδατάνθρακες και αυξημένη όρεξη (παχυσαρκία), αυξημένο κοιλιακό λίπος (διαβήτης τύπου ΙΙ, καρδιοπάθειες, καρκίνος), υπέρταση (καρδιακά νοσήματα), υψηλά τριγλυκερίδια, χαμηλή HDL χοληστερόλη, μειωμένη μυϊκή μάζα και μεταβολισμός (οστεοπόρωση), κατάθλιψη και κυκλοθυμία, μειωμένη γενετήσια ορμή, μαθησιακή δυσκολία και κακή μνήμη (συμπεριλαμβανομένης της νόσου Αλτσχάιμερ), εξασθενημένη ανοσολογική αντίδραση και συχνές λοιμώξεις και αυξημένα προεμμηνορρυσιακά και εμμηνοπαυσιακά συμπτώματα.
Μνήμη: Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, έχει βρεθεί ότι η περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται «ιππόκαμπος», η οποία είναι υπεύθυνη για τη μνήμη, συρρικνώνεται υπό την επίδραση του άγχους.
Αύξηση βάρους: Το στρες μπορεί να προκαλέσει αύξηση του βάρους, γιατί συμβάλλει στην απελευθέρωση περισσότερης κορτιζόνης στο αίμα. Η κορτιζόνη με τη σειρά της συμβάλλει στην παχυσαρκία, τη μείωση της άμυνας του οργανισμού και την αρτηριοσκλήρυνση.
Ολα τα παραπάνω, όμως, μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη σωστή διατροφή, η οποία βοηθά να ξεπεράσουμε το άγχος, αλλά και να μειώσουμε τις επιπτώσεις του στον οργανισμό μας.
Οι αγχολυτικές τροφές:
Υπάρχουν τροφές που μπορούν να «φρενάρουν» την ένταση και το στρες της καθημερινότητας, όπως αυτές που είναι πλούσιες σε σύνθετους υδατάνθρακες, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, βιταμίνη C, ψευδάργυρο, σελήνιο, μαγνήσιο, ασβέστιο.
Ας δούμε αναλυτικά τη δράση κάθε ιχνοστοιχείου κατά του στρες και ποιες τροφές περιέχουν το καθένα απ' αυτά:
Σύνθετοι υδατάνθρακες: Αριστη πηγή «καλής» ενέργειας» στη διάρκεια έντονου στρες. Σύμφωνα με έρευνες βοηθούν στην αύξηση της σεροτονίνης. Κύριες πηγές: μπρόκολο, πατάτες, ρύζι, ζυμαρικά, σιτηρά, βατόμουρα, κολοκύθα.
Ασβέστιο: Εχει κατευναστικές ιδιότητες τόσο στο νευρικό όσο και στο μυϊκό σύστημα. Σύμφωνα μάλιστα με κάποιες έρευνες, το ασβέστιο βοηθά να κρατηθεί η αρτηριακή πίεση σε χαμηλά επίπεδα, η οποία σε περιόδους έντονου στρες ανεβαίνει. Κύριες πηγές: γάλα, μπρόκολο, κατσαρό λάχανο, ξερά φασόλια, τυρί, σόγια, σολομός, σαρδέλες και γιαούρτι.
Μαγνήσιο: Είναι ευεργετικό στις περιόδους έντονου στρες, γιατί βοηθά τους μυς να χαλαρώσουν. Κύριες πηγές: σπανάκι, ηλιόσποροι, σοκολάτα, κολοκυθόσποροι, στρείδια, αβοκάντο, αμύγδαλα, καρύδια, κριθάρι.
Ψευδάργυρος: Βοηθά το ανοσοποιητικό σύστημα. Κύριες πηγές: κριθάρι, αρνί, γαλοπούλα, καβούρια, στρείδια, βοδινό κρέας, κοτόπουλο.
Αδιάλυτες φυτικές ίνες: Ενδείκνυνται σε όσους παρουσιάζουν δυσκοιλιότητα σε περιόδους άγχους. Κύριες πηγές: σύκα, φρέσκα μπιζέλια, ξερά φασόλια, σταφίδες, δημητριακά, δαμάσκηνα, καστανό ρύζι.
Διαλυτές φυτικές ίνες: Ενδείκνυνται σε όσους παρουσιάζουν διάρροια σε περιόδους άγχους. Κύριες πηγές: καρότα, βρώμη, μήλα, κριθάρι.
Λυσίνη: Ενα αμινοξύ που αποτελεί βασικό δομικό υλικό όλων των πρωτεϊνών. Είναι απαραίτητη στα παιδιά για τη σωστή ανάπτυξη των οστών, συμβάλλει στην αποβολή ασβεστίου και διατηρεί τη σωστή ισορροπία του αζώτου στον οργανισμό καθώς και της συμβατικής μάζας. Επιπλέον, θεωρείται απαραίτητη για τη σύνθεση αντισωμάτων, ορμονών και ενζύμων στο σχηματισμό κολλαγόνου και υποβοηθά την ανακατασκευή του μυϊκού ιστού.
Βιταμίνη C: Βοηθά το ανοσοποιητικό σύστημα και μπορεί να μειώσει την ένταση που προκαλείται στον οργανισμό από το στρες. Κύριες πηγές: εσπεριδοειδή, ακτινίδια, πιπεριές, κόκκινο λάχανο, φράουλες.
Κύριες πηγές: τυρί, αβγά, πατάτες, γάλα, κοτόπουλο, γαλοπούλα, σόγια, ψάρια, μοσχαρίσιο κρέας, μαγιά μπίρας.
Οι βιταμίνες του συμπλέγματος «Βήτα»
Φολικό Οξύ Ερευνα έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει την κατάθλιψη. Κύριες πηγές: Σπανάκι, φασόλια, φακές, γαλοπούλα, πορτοκάλια.
Βιοτίνη Βοηθά στον μεταβολισμό πρωτεϊνών, υδατανθράκων και λιπών. Κύριες πηγές: Κουνουπίδι, αβγά, φιστίκια, τυρί.
Βιταμίνη Β1 Βοηθά το νευρικό σύστημα. Κύριες πηγές: Σπαράγγι, τόνος, σολομός, χοιρινό, ζυμαρικά, δημητριακά, ηλιόσποροι, ρύζι.
Βιταμίνη Β2 Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Κύριες πηγές: Αβοκάντο, πάπια, χοιρινό, μαλάκια, γάλα, γιαούρτι, αρνί.
Βιταμίνη 12 Μετατρέπει τις τροφές σε ενέργεια. Κύριες πηγές: Μοσχάρι, στρείδια, πέστροφα, μαλάκια, τόνος, γιαούρτι, αρνί.
Βιταμίνη Β6 Ενισχύει και το ανοσοποιητικό σύστημα. Κύριες πηγές: Γλυκοπατάτες, σολομός, γαλοπούλα, καστανό ρύζι, μπανάνες.
Λέμε «ναι»
Στους υδατάνθρακες Βοηθούν στην απελευθέρωση της σεροτονίνης. Καλές πηγές υδατανθράκων είναι το καστανό ρύζι, τα ζυμαρικά, οι πατάτες, το ψωμί, τα μπισκότα με λίγες θερμίδες. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι μία ψημένη πατάτα, ένα φλιτζάνι ρύζι ή μακαρόνια μπορεί να μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε μια μέρα έντονου στρες.
Στη σοκολάτα Περιέχει αμινοξύ (τρυπτοφάνη), το οποίο μέσα στον οργανισμό μετατρέπεται σε σεροτονίνη. Αλλα τρόφιμα που την περιέχουν είναι τα ψάρια, τα αβγά, το σουσάμι, οι μπανάνες και η γαλοπούλα.
Στην άσκηση Η τακτική και ήπια γυμναστική ενισχύει την άμυνα του οργανισμού και περιορίζει το στρες. Ωστόσο, χρειάζεται μέτρο, γιατί αν πιεστείτε πολύ, μπορεί να έχετε αντίθετα αποτελέσματα.
Σε φρούτα, λαχανικά, σιτηρά Μπορούν να αυξήσουν την παραγωγή της σεροτονίνης στον εγκέφαλο, ενώ οι ίνες που περιέχουν βοηθούν στην καλή λειτουργία του εντέρου. Το στρες σε πολλές περιπτώσεις προκαλεί δυσκοιλιότητα, οπότε οι φυτικές ίνες βοηθούν στην αντιμετώπισή της.
Λέμε «όχι»
Στην καφεϊνη Δρα ως διεγερτικό και επιδεινώνει το στρες, ενώ προκαλεί την απελευθέρωση αδρεναλίνης στον οργανισμό. Οταν λαμβάνεται σε μικρές ποσότητες, μπορεί να αυξήσει τη δραστηριότητα του μυϊκού και του νευρικού συστήματος και την καρδιακή λειτουργία. Η κατανάλωσή της όμως σε μεγάλες ποσότητες επιφέρει στον οργανισμό ό,τι και το χρόνιο στρες. Εχει παρατηρηθεί ότι υπάρχει άμεση σύνδεση της καφεϊνης με τα υψηλά επίπεδα χοληστερίνης και της αρτηριακής πίεσης. Η μείωσή της πρέπει να γίνεται με προσοχή. Η καφεϊνη βρίσκεται στον καφέ, στο τσάι και στα αναψυκτικά τύπου κόλα.
Στην άσπρη ζάχαρη Η υπερβολική της κατανάλωση μπορεί να προκαλέσει νευρικότητα, εκνευρισμό και έλλειψη συγκέντρωσης.
Στο αλκοόλ Η συστηματική και μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ επιτείνει το στρες, επηρεάζει αρνητικά το ανοσοποιητικό σύστημα και την καρδιακή λειτουργία, ενώ περιορίζει τη δυνατότητα που έχει το συκώτι να αφαιρεί τις τοξίνες. Οταν είμαστε αγχωμένοι, ο οργανισμός μας παράγει διάφορες τοξίνες και όταν το συκώτι δεν μπορεί να φιλτράρει, αυτές κυκλοφορούν στον οργανισμό, με αποτέλεσμα να προκαλούνται σοβαρές βλάβες.
Ενα υγιεινό πρωινό κατά του στρες
-Μια ομελέτα φτιαγμένη από ένα αβγό και δύο ασπράδια ή από δύο ολόκληρα αβγά.
-Σπανάκι με μανιτάρια τηγανισμένα με ένα κουταλάκι ελαιόλαδο σε αντικολλητικό τηγάνι.
-Δύο φρυγανιές σικάλεως ή μια λεπτή φέτα σκούρου ψωμιού σικάλεως ή ψωμιού από αλεύρι ολικής άλεσης.
-Τσάι από βότανα, πράσινο ή κανονικό τσάι, ή ένας καφές ντεκαφεϊνέ -χωρίς ζάχαρη, με λίγο γάλα προαιρετικά- και ένα ή δύο ποτήρια νερό.

Λιομάζωμα και καλό κουράγιο..

Το να είσαι κατ΄επάγγελμα αγρότης το βρίσκω θαυμάσια δουλειά αν και δύσκολο στις μέρες μας. Η περιστασιακή όμως ενασχόλιση με την αγροτική ζωή τα Σαββατοκύριακα είναι μια θλιβερή ιστορία..

Ή παπάς .. παπάς ή ζευγάς .. ζευγάς λέει η παροιμία και με βρίσκει απολύτως σύμφωνη.

Είναι σπάνιο στην Κρήτη να βρεθεί άνθρωπος χωρίς το δικό του "λιοφυτάκι", έτσι ρε αδερφέ για το λαδάκι της χρονιάς. Κάτι όμως η αγάπη μου-μας για τη φύση και η λαχτάρα να βρισκόμαστε σε επαφή μαζί της, κάτι μια πενιχρή επιδότηση από την ελεούσα Ε.Ε., το λιοφυτάκι έκανε μωρά και εγγόνια, αισίως φθάσαμε στα 300 περίπου δένδρα.

Τι γίνεται όμως όταν είσαι στην πόλη με άλλες δουλειές και υποχρεώσεις, τρέχεις τις μοναδικές μέρες που έχεις για ανάπαυση, Σάββατα και Κυριακές πρώτα ο καιρός.

Άντε τώρα να συλλέξεις τον "ιερόν" καρπό τους.. και καλά μέχρι και πέρσι ( κάθε πέρσι και καλύτερα) τα τρία ευρουδάκια στο κιλό ήτανε μια χαρά, έβαζες και κανένα αλλοδαπό για βοήθεια και μια χαρά. Φέτο τα καρτέλ κανονίσανε και την τιμή του λαδιού..σιγά που θα τους ξέφευγε το λάδι.

Η στάση του "πολεμιστή" σε όλο το μεγαλείο της που λέτε.. ασάνα, γιόγκα και κουραφέξαλα, τρέμε Πετρουλάκη!

Τελικά το αποφασίσαμε (χωρίς ιδιαίτερη λύπη το παραδέχομαι), αφού μαζέψαμε όσο ακριβώς χρειαζόμαστε.. σταματήσαμε... Τρέμε καημένε αγρότη και άμοιρο παιδί αγρότη, ειλικρινά λυπάμαι που δεν τρέχουμε όλοι στις κινητοποιήσεις τους και να φωνάξουμε για το δίκιο τους, αλλά αυτό είναι θέμα για άλλη ανάρτηση..

Ακόμη ένας τρόπος καταστροφής του πλανήτη..

Θεωρώ ό,τι αυτή η οικολογική προπαγάνδα ανήκει στα δέκα μεγαλύτερα προβλήματα του πλανήτη μας που το οδεύουν στην πλήρη μελλοντική καταστροφή του.

πηγή: Το Βήμα της Κυριακής (Μάχη Τράτσα)

Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες έχει εκλείψει το 92% των ελληνικών ειδών σιταριού

Ξεμείναμε από σπόρους

Εξαφανίζονται οι παραδοσιακές καλλιέργειες καθώς το 98%-99% των ντόπιων ποικιλιών λαχανικών δεν καλλιεργείται πια .

ΕΝΑ ΤΟΥΡΛΟΥ λαχανικών,φτιαγμένο με κόκκινη πατάτα και κομμάτια από γιγάντιο κολοκύθι,το οποίο ακαθάριστο φτάνει το ένα μέτρο,προκαλεί ενδιαφέρον.Αν μάλιστα συνοδευτεί με σαλάτα από «κουτσίν»,τότε το γεύμα... ακούγεται μάλλον εξωτικό. Για τελική «πινελιά», μια πιατέλα φρούτων με κομμάτια από «καντόνι» και «τζέρτζελα» θα κάνει το μενού ακόμη πιο ασυνήθιστο για τα ελληνικά δεδομένα. Και όμως όλα τα υλικά για την παρασκευή των συγκεκριμένων πιάτων προέρχονται από εντόπιες ποικιλίες παραδοσιακής καλλιέργειας,που στο πέρασμα των χρόνων «εξορίστηκαν» από τα χωράφια και εκχώρησαν τη θέση τους σε ξένες, πιο παραγωγικές ποικιλίες που δίνουν προϊόντα ελκυστικά στην όψη,αλλά όχι στη γεύση.Η πατάτα με την κόκκινη φλούδα και το γιγάντιο κολοκύθι παράγονται ακόμη και σήμερα σε παραδοσιακές καλλιέργειες στη Ροδόπη,το «κουτσίν» (βουνίσιο παντζάρι) καλλιεργείται αποκλειστικά στους νομούς Ξάνθης και Ροδόπης,ενώ ελάχιστα δέντρα με «τζέρτζελα» (βερίκοκκα) και «καντόνια» (ροδάκινα) υπάρχουν ακόμη στο Πήλιο και στη Νάουσα, αντίστοιχα. Ωστόσο,σύμφωνα με τους ειδικούς, το 98% ως 99% των ντόπιων ποικιλιών λαχανικών δεν καλλιεργείται πλέον στην Ελλάδα.

Με την τεχνολογική και οικονομική επανάσταση που επικράτησε μετά τον Β Δ Παγκόσμιο Πόλεμο, δόθηκαν τεράστιες δυνατότητες στον άνθρωπο να επηρεάσει το φυτικό περιβάλλον. Η γενίκευση της μονοκαλλιέργειας και η απελευθέρωση των εσωτερικών και διεθνών αγορών δημιούργησαν ένα νέο οικονομικό και τεχνικό πλαίσιο, που προωθούσε την τυποποίηση και ομοιομορφία. Η προπαγάνδα των πολυεθνικών εταιρειών- που εκμεταλλεύτηκαν ένα ευνοϊκό για εκείνες νομικό πλαίσιο προστασίας, το οποίο επικράτησε διεθνώς μετά το 1960, και οι οποίες στηρίχθηκαν σε ένα πολύ καλά οργανωμένο marketing- κατάφερε να επιβάλει στους παραγωγούς συγκεκριμένα υβρίδια (τελευταία και γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς), με συνέπεια οι περισσότερες παραδοσιακές ποικιλίες να έχουν σήμερα εξαφανιστεί.

Παγιδευμένοι στα δίχτυα των εταιρειών

Στην προσπάθειά τους, μάλιστα, να δημιουργήσουν γρήγορα βελτιωμένες ποικιλίες, σύμφωνα με την καθηγήτρια Γενετικής και Βελτίωσης Φυτών του ΑΠΘ κυρία Μεταξία Κούτσικα-Σωτηρίου , οδηγήθηκαν στην υπερχρησιμοποίηση ως «γονέων» πολύ λίγων, συχνά συγγενών μεταξύ τους, επίλεκτων ποικιλιών, που ανακυκλώνονται. Ετσι, μικρό μόνο τμήμα από το μεγάλο γονιδιακό εύρος μιας καλλιέργειας συμμετείχε στο γενότυπο των νέων ποικιλιών. Δηλαδή, βαθμιαία, συγκεντρωνόταν το εγχώριο γενετικό υλικό και αυτό οδηγούσε στη γενετική υποβάθμιση, διότι στένευε η γενετική παραλλακτικότητα και έφερνε ομοιομορφία. Σήμερα, δεν χρησιμοποιείται στη βελτίωση περισσότερο από το 5-10% της διαθέσιμης παραλλακτικότητας. Οι νέες ποικιλίες ανταποκρίνονται πλήρως στις σύγχρονες απαιτήσεις της τυποποίησης, της συσκευασίας και της μεταποίησης. Και οι αγρότες βρίσκονται πλέον παγιδευμένοι στα δίχτυα των συγκεκριμένων εταιρειών, οι οποίες διατηρούν την εμπορική εκμετάλλευση των ποικιλιών και καθορίζουν τις συνθήκες πώλησής τους.

Οταν γίνεται αναφορά για εντόπιες ποικιλίες, σημαίνει τοπικές ποικιλίες-πληθυσμοί παραδοσιακής καλλιέργειας, οι οποίες εξελίχθηκαν σε συγκεκριμένες περιοχές στη διάρκεια πολλών αιώνων, με την επίδραση της φυσικής επιλογής- δηλαδή της ικανότητας προσαρμογής και αναπαραγωγής στις συνθήκες περιβάλλοντος- καθώς και της τεχνητής επιλογής που εφάρμοσε ο γεωργός διατηρώντας τα φυτά που συγκέντρωναν απόδοση, ποιότητα και ανθεκτικότητα στους εχθρούς και ασθένειες. Τέτοιες ποικιλίες κυριαρχούσαν ως τις αρχές του 20ού αιώνα, όταν η γεωργία ήταν οικολογική, χωρίς λιπάσματα, πολύ νερό, φυτοφάρμακα και άλλες εισροές.

Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας Σπόρων Αιγαίου, έχει εκλείψει το 92% των ελληνικών ποικιλιών σιταριού. Πριν από λίγα χρόνια, στη χώρα μας καλλιεργούνταν 111 εντόπιες ποικιλίες μαλακού σιταριού, 139 εντόπιες ποικιλίες σκληρού σιταριού, 99 ελληνικές ποικιλίες κριθαριού, 294 καλαμποκιού και 39 βρώμης. Στην Ελλάδα του 1950, όπως αναφέρει ο κ. Π.Σαϊνατούδης από την Εναλλακτική Κοινότητα «Πελίτι», δεν χρησιμοποιούνταν καθόλου υβρίδια καλαμποκιού, ενώ σήμερα δεν καλλιεργούνται πουθενά εντόπιες ποικιλίες παρά μόνο υβρίδια. Οσον αφορά το σιτάρι, το 1927, η καλλιέργειά του περιελάμβανε 100% εντόπιες ποικιλίες, το 1969 10%, τελευταία όμως κυριολεκτικά έχει εκτοπιστεί από την καλλιέργεια το σύνολο των παλιών ποικιλιών. Οι ειδικοί επιστήμονες υπολογίζουν ότι σήμερα καλλιεργούνται μόνο το 1% των εντόπιων ποικιλιών σιταριού και το 2-3% των ποικιλιών λαχανικών, που υπήρχαν πριν από 50 χρόνια στη χώρα μας. Η Τράπεζα Γενετικού Υλικού, που εδρεύει στο Κέντρο Γεωργικής Ερευνας Βόρειας Ελλάδας (ΚΓΕΒΕ) του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Ερευνας (ΕΘΙΑΓΕ) έχει κάνει επανειλημμένες εξερευνήσεις στον ελλαδικό χώρο για συλλογή γενετικού υλικού εγχώριων ποικιλιών φυτικών ειδών. Συνολικά, έχει συλλέξει, περιγράψει, ταξινομήσει και αναπαραγάγει περίπου 14.000 εγχώρια υλικά καλλιεργούμενων φυτών και άγριων συγγενικών τους ειδών. Στα συγκεκριμένα δείγματα περιλαμβάνονται σιτηρά, όσπρια, κτηνοτροφικά φυτά, κηπευτικά, αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά, καθώς και 300 ποικιλίες αμπελιού. Για να γίνει όμως αξιοποίηση αυτού του γενετικού υλικού, απαιτούνται χρόνος, κόπος και πολλά κονδύλια. Σύμφωνα με την τακτική ερευνήτρια στο Κέντρο Γεωργικής Ερευνας Βόρειας Ελλάδας κυρία Αικατερίνη Τράκα-Μαυρωνά, για να διακινηθούν επίσημα σπόροι κάποιας ποικιλίας, θα πρέπει να είναι εγγεγραμμένη στον Εθνικό Κατάλογο Ποικιλιών και να έχει παραχωρηθεί σε σποροπαραγωγική επιχείρηση για την εμπορική της εκμετάλλευση. Το Τμήμα Λαχανοκομίας του ΚΓΕΒΕ, σε συνεργασία με το Εργαστήριο Γενετικής και Βελτίωσης Φυτών του ΑΠΘ, εφάρμοσε ειδικό βελτιωτικό πρόγραμμα δημιουργίας ελληνικών ποικιλιών με αξιοποίηση τοπικών πληθυσμών και πέτυχε την εγγραφή στον Εθνικό Κατάλογο Ποικιλιών του «θρακιώτικου» πεπονιού, του πεπονιού «Λευκό Αμυνταίου», του καρότου «Νέας Μαγνησίας», της πιπεριάς «Πλατίκα Φλωρίνης», ενώ ολοκληρώνονται οι διαδικασίες για το άνυδρο «τοματάκι Σαντορίνης» και τη «φάβα Σαντορίνης».

Πιο ανθεκτικές οι παλιές ποικιλίες

Συγχρόνως, με στόχο την αξιοποίηση του εγχώριου υλικού σε βιολογικές καλλιέργειες (ή σε μια περιβαλλοντικά φιλική γεωργία), πραγματοποιείται επιλογή για δημιουργία ποικιλιών τομάτας, κολοκυθιού, πεπονιού κ.ά., που να είναι ανθεκτικές σε ξηρασία, χαμηλές ή υψηλές θερμοκρασίες, χαμηλή γονιμότητα, αλατότητα, ασθένειες και εχθρούς. Τέτοιες ποικιλίες απαιτούν λιγότερες εισροές σε φυτοφάρμακα, λιπάσματα, ορμόνες, νερό κ.ά. Πρόσφατη έρευνα των Εργαστηρίων Γενετικής Βελτίωσης Φυτών των Πανεπιστημίων Θεσσαλίας, Θεσσαλονίκης και Αθηνών σχετικά με την αξιολόγηση παλιών εντόπιων ποικιλιών σιταριού, συγκριτικά με εμπορικές ποικιλίες, σε βιολογικές καλλιέργειες ανέδειξε έξι εγχώριες ποικιλίες που είχαν σημαντική απόδοση σε σχέση με τις εμπορικές ποικιλίες.

Σβήνει γεωργικός πολιτισμός 10.000 ετών

Συγκομιδή πατάτας στη Λάρισα ΗΕλλάδα θεωρείται μια από τις σημαντικότερες χώρες στον πλανήτη όσον αφορά το φυτικό καλλιεργήσιμο γενετικό υλικό, καθώς η γεωργία στην περιοχή μας ξεκίνησε πριν από περίπου 10.000 χρόνια. Επίσης, γεωγραφικά, βρίσκεται στο σημείο εξάπλωσης των ποικιλιών, ενώ τα διαφορετικά μικροκλίματα της χώρας βοήθησαν την ανάπτυξη χιλιάδων ποικιλιών. Σύμφωνα με τον κ. Σαϊνατούδη από την Εναλλακτική Κοινότητα «Πελίτι», οι εντόπιες ποικιλίες έχουν ορισμένα ανεκτίμητα φυσικά χαρακτηριστικά. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά, αν μια ασθένεια πλήξει σήμερα μια καλλιέργεια, μπορεί να αποβεί μοιραία για την παραγωγή ολόκληρης της χώρας, καθώς οι σύγχρονες ποικιλίες, όπως προαναφέρθηκε, έχουν περιορισμένη γενετική βάση. «Κάποιες όμως παραδοσιακές καλλιέργειες θα μπορούσαν να αντεπεξέλθουν καλύτερα στις δύσκολες συνθήκες» επισημαίνει. Και αυτό διότι, όπως λέει η κυρία Αικατερίνη Τράκα-Μαυρωνά, ερευνήτρια στο Κέντρο Γεωργικής Ερευνας Βόρειας Ελλάδας, οι παλιές εγχώριες ποικιλίες αποτελούν τεράστια πηγή γενετικής παραλλακτικότητας που υπάρχει στη φύση, και συνεπώς εξασφαλίζουν όχι μόνο υψηλοαποδοτικές ποικιλίες όταν διασταυρώνονται ποικιλίες απομακρυσμένες γενετικά (από διάφορες περιοχές), αλλά και βελτίωση των ποιοτικών γνωρισμάτων.

«Οι τοπικές ποικιλίες μπορούν να αναπτύσσονται έχοντας καλή απόδοση,περιορισμένες ανάγκες σε νερό και θρεπτικά συστατικά,ενώ μπορούν να αμύνονται στους φυσικούς τους εχθρούς. Δηλαδήμπορούν να καλλιεργούνται χωρίς να χρειάζονται χημικά λιπάσματα ή φυτοφάρμακα» λέει ο κ. Μιχάλης Χαβαράνης από την Τράπεζα Σπόρων Αιγαίου. Παρ΄ όλα αυτά πλέον στις καλλιέργειες κυριαρχούν οι υβριδικοί σπόροι, οι οποίοι απαιτούν μεγάλες ποσότητες νερού και χημικά. Ωστόσο ο μεγάλος κίνδυνος, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι ότι κατά τη γονιμοποίησή τους (με τον αέρα ή τα έντομα) οι υβριδικοί σπόροι μπορούν να επιμολύνουν γειτονικές τοπικές ποικιλίες. Οπως εξηγεί «όταν μία τοπική ποικιλία επιμολυνθεί,ο επόμενός της σπόρος θα αποκτήσει χαρακτηριστικά του υβριδίου και το κυριότερο,θα εξασθενίσει η δυνατότητά του να σχηματίζει παραγωγικούς σπόρους.Δηλαδήμία ποικιλία που χρειάστηκε αιώνες για να εξελιχθεί,μπορεί να εξαφανιστεί ακόμα και σε μία μόνο καλλιεργητική περίοδο».

Δύο χιλιάδες εννέα...

Θυμάμαι που το τραγουδούσαμε στα χρόνια της παιδικής μας αθωώτητας.Ε να λοιπόν που ήλθε το 2009. Τελικά δεν ήτανε και τόοοοοοοοοσο μακρινό. Το θεωρούσα όμως τότε υπερβολικά χαμένο στο μέλλον.

Πόσες και πόσες "καλές χρονίες" δεν έχουμε ευχηθεί από τότε; Που βρίσκονται επιτέλους αυτές οι νεράιδες των ευχών; γιατί τις αγνοούν;

Αλήθεια πόσοι είναι αυτοί που νιώθουν "καλά" αυτές τις μέρες..νομίζω κανείς. Δολοφονίες αθώων παιδιών, "αντιεξουσιαστές" έρμαια άλλων "αντιεξουσιαστών" που βάφουν με αίμα πεζοδρόμια στο όνομα της εκδίκησης, ο επίσημος πλέον φονιάς - κράτος το Ισραήλ σκοτώνει αθώα παιδιά στη Γάζα.., οικονομική κρίση για τους πολλούς και κονόμα για τους λίγους..

Ας προσπαθήσουμε να βρούμε την αισιοδοξία στα αθώα προσωπάκια των παιδιών μας και στην ομορφιά της φύσης ό, τι τουλάχιστον έχει μείνει και απ΄αυτήν.

Εύχομαι σε όλους -και για φέτο- ευτυχισμένο το Δύο χιλιάδες εννέα!