tag:blogger.com,1999:blog-88341842498142235022024-02-20T02:25:07.987-08:00Οικο - φυσικά οικείαkaterinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.comBlogger41125tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-864876176883822011-08-05T00:19:00.000-07:002011-08-05T01:24:53.359-07:00΄Αστεγοι..<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAVxV0S7Ok1LDFSqxAZoTzXKIwsQVU0JQY32HlPJUz5L2wYu7DAjgU9o-hBywsEFf8U3cNpZhM3BxCKPPK7hGvn1oakZWFihundu44V5Dl_7SOtzSVtWZHVIQX02cVCKuTFQ_bUhlStWI/s1600/astegoi_kouvertes_zip.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAVxV0S7Ok1LDFSqxAZoTzXKIwsQVU0JQY32HlPJUz5L2wYu7DAjgU9o-hBywsEFf8U3cNpZhM3BxCKPPK7hGvn1oakZWFihundu44V5Dl_7SOtzSVtWZHVIQX02cVCKuTFQ_bUhlStWI/s400/astegoi_kouvertes_zip.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5637284430202840466" /></a><br />Πέρασμα από το μπλογκ.. χαχα είμαι ακόμα ζωντανή.<div>Θέμα για σκέψη ο πολλαπλασιασμός των άστεγων στην πόλη μου. Επιστρέφοντας από νυχτερινή βόλτα χθες αργά το βράδυ, το χαμόγελο όλο και πάγωνε από την εικόνα συνανθρώπων μας που κοιμότανε είτε σε παγκάκια, είτε κατάχαμα.</div><div>Άλλοι μόνο με την κουβέρτα τους ή με ένα μπουφάν και άλλοι με μερικές σακούλες παραδίπλα.Όλο τους το βιος σε μερικές σακούλες.</div><div>Πόσο δύσκολο να είναι γι΄αυτούς αυτός ο αναπόφευκτος τρόπος ζωής; Προσπάθησα για λίγο να "μπω" στη θέση τους.<b>Φόβος</b>. Όχι μόνο για την ανάγκη τροφής, ένδυσης, καθαριότητας..Φόβος για τα βλέμματα των περαστικών, οι περισσότεροι καλοντυμένοι, καλοταϊσμένοι και πανέτοιμοι να κρίνουν εμένα την άστεγη, να κρίνουν και να επικρίνουν. Άνθρωποι απάνθρωποι, τους περισσεύει φαγητό, κρεβάτι, καναπές, αλλά καθόλου καλοσύνη. Το βλέμμα τους γεμάτο από οίκτο και αηδία..Ωχ φίλε μου, σε λυπάμαι και εγώ έτσι ήμουν μέχρι προχθές. Το σπίτι μου το κατάσχεσε η τράπεζα αφού έχασα τη δουλειά μου και δε μπορούσα να πληρώνω τις δόσεις. Στρίμωξα τη ζωή μου όλη σε μερικές σακούλες και περνώ τη νύχτα μου (δε θα πω κοιμάμαι) όπου βρεθώ. Προσπαθώ να καλύπτω το πρόσωπό μου να μη με αναγνωρίζουν συγγενείς και γνωστοί.. γνωστοί διότι οι "φίλοι" εξαφανίστηκαν ή καλύτερα δεν υπήρξαν ποτέ.</div><div><b>Αρκετά!Δεν </b>αντέχω άλλο αυτή την "προσομοίωση"...ας γυρίσω και εγώ στο σπιτάκι μου, όμως πλέον συνειδητοποιημένη ότι όλοι είμαστε "εν δυνάμει" άστεγοι και αντιμέτωποι με την "καθως πρέπει κοινωνία" που μόνο από καθαρή τύχη βρίσκονται σ΄αυτήν τη θέση.</div><div>Αλήθεια αυτή θα είναι όμως η εξέλιξη του πολιτισμού μας; Άνθρωποι 2 ταχυτήτων;</div>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-51565473800277998892011-01-11T00:56:00.000-08:002011-01-11T01:20:12.786-08:00Κρίση, θλίψηΔε ξέρω για ποιο λόγο τον τελευταίο καιρό αισθάνομαι τον χρόνο σαν μια δίνη και εμένα με τους γύρω μου, να είμαστε στο έλεός της. Οι εποχές ν΄αλλάζουν γρήγορα τα τοπία να μεταμορφώνονται και οι άνθρωποι μαζί..<div>Η φύση και τα κτήρια πάνω κάτω μένουν ίδια αν και διαφορές υπάρχουν θα τις νιώσουν περισσότερο όμως τα εγγόνια μας..προς το χειρότερο η σύγκριση φυσικά.</div><div>Οι άνθρωποι όμως, εγώ..αγαπημένα πρόσωπα φίλοι... πως αλλάζουμε θεέ μου.. που πήγε τόσος κόσμος που γνώρισα από μικρό κοριτσάκι. Γιαγιά, παππού, αδελφούλα,θείε που πήγατε; Αυτός ο αέναος κύκλος ζωής, η γη ένα απέραντο εργοστάσιο ανακύκλωσης υλικού.</div><div>Με πονάει κάθε τι που το βλέπω εγκαταλελειμμένο με τα σημάδια που έχουν αφήσει πάνω του αυτοί που "έφυγαν". Κι ας μη τους ξέρω, ας μη τους ήξερα ποτέ.</div><div>Ίσως περνάω την κρίση των "σαράντα" ίσως να θέλω χάπια, δε ξέρω.</div><div><br /></div><div>Μπήκα σήμερα στο ιστολόγιο μετά από καιρό, ελπίζω εαν διαβάσει κάποιος να μη του χάλασα το κέφι ε ;</div><div><br /></div>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-25795745085261138772010-06-16T02:43:00.000-07:002010-06-16T02:48:44.561-07:0018 μήνες χωρίς « μία»<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLV3odCrtTjeNkumiKPvyH9vl7JvyIVHvCRiXMuWOM-R82YZGNHgRhg26UlQsR8gAQrVwN4KxZuYoEMGd-at8_kLMIqbWP-EvSAxjBXj6Kht8eQSWM4i4EXE98sYuQezGPOHrWAMtj_GU/s1600/MARK+BOIL.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 310px; height: 140px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLV3odCrtTjeNkumiKPvyH9vl7JvyIVHvCRiXMuWOM-R82YZGNHgRhg26UlQsR8gAQrVwN4KxZuYoEMGd-at8_kLMIqbWP-EvSAxjBXj6Kht8eQSWM4i4EXE98sYuQezGPOHrWAMtj_GU/s400/MARK+BOIL.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5483306144232267842" /></a><br /><span class="Apple-style-span" style=" ;font-family:'Times New Roman';font-size:medium;"><h1 class="black-h1" style="letter-spacing: -1px; font: normal normal normal 26px/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; color: rgb(0, 0, 0); margin-top: 4px; margin-right: 0px; margin-bottom: 4px; margin-left: 0px; padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; "><br /></h1><h2 class="subtitle-h2" style="font: normal normal normal 14px/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; color: rgb(0, 0, 0); margin-top: 4px; margin-right: 0px; margin-bottom: 4px; margin-left: 0px; padding-top: 0px; padding-right: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; "><b>Ο Μαρκ Μπόιλ, οικονομολόγος από την Ιρλανδία, εξηγεί στο «Βήμα» πώς και γιατί αποκήρυξε τα χρήματα και «επέστρεψε στα βασικά» της ζωής</b></h2><br />O <i>Μαχάτμα Γκάντι είπε:“Να γίνεις</i> <i>εσύ η αλλαγή που θες να δεις </i><i>στον κόσμο”. Αυτό με ενέπνευσε </i><i>να θέσω σε εφαρμογή τη “ζωή χωρίς</i> <i>χρήματα”. Ηδη από την πρώτη</i> <i>στιγμή που...»</i>, η τηλεφωνική σύνδεση διακόπτεται απότομα για πέμπτη συνεχή φορά. Καθόλου παράξενο αν αναλογιστεί κάποιος ότι ο <b>Μαρκ Μπόιλ </b>βασίζεται σε ένα ηλιακό κινητό τηλέφωνο παρ΄ ότι ζει στο (σχεδόν πάντα) βροχερό Μπρίστολ, στο νοτιοδυτικό άκρο της Βρετανίας. Σίγουρα πάντως είναι εκνευριστικό, ειδικά αν προσπαθεί να δώσει συνέντευξη σε αγχωμένους δημοσιογράφους από την Ελλάδα, όπου «ο χρόνος είναι χρήμα». Για τον Μαρκ Μπόιλ ωστόσο ούτε ο χρόνος ούτε τίποτε άλλο στη ζωή είναι χρήμα, καθώς εδώ και 18 μήνες έχει αποκηρύξει εξ ολοκλήρου τα χρήματα σε κάθε πτυχή της ζωής του και έχει αποφασίσει να ζει <i>«free» </i>- το οποίο στα ελληνικά μεταφράζεται ως «δωρεάν», αλλά και ως «ελεύθερος». </span><div><span class="Apple-style-span" style=" ;font-family:'Times New Roman';font-size:medium;"><br /><i>«Συγγνώμη, ξέρετε, ο καιρός </i><i>εδώ είναι άστατος και η ηλιοφάνεια</i> <i>δεν διαρκεί πολύ» </i>λέει μόλις επανακτηθεί το σήμα. <i>«Τα τελευταία</i> <i>πράγματα που αγόρασα προτού</i> <i>αρχίσω τη ζωή χωρίς χρήματα</i> <i>ήταν ένα ηλιακό κινητό και ένα </i><i>ηλιακό λάπτοπ. Φυσικάδεν είναι </i><i>η τέλεια λύση, αλλά είναι ο πιο οικολογικός</i> <i>τρόπος για να διατηρήσω</i> <i>την επαφή με τον κόσμο </i><i>και να μεταδώσω το μήνυμα ότι </i><i>μια άλλη κοινωνία είναι δυνατή»</i>. Πράγματι, στους 18 μήνες που ο οικονομολόγος από την Ιρλανδία και πρώην στέλεχος επιχειρήσεων ζει χωρίς χρήματα σε ένα τροχόσπιτο λίγο έξω από το Μπρίστολ, καλλιεργώντας τη δική του τροφή και κατασκευάζοντας μόνος του ό,τι χρειάζεται. <i>«Πιστεύω </i><i>ότι τα χρήματα είναι το μαγικό πέπλο</i> <i>που καλύπτει τις καταστρεπτικές</i> <i>συνέπειες των πράξεών </i><i>μας. Αν καλλιεργούσαμε μόνοι </i><i>μας την τροφή μαςδεν θα πετούσαμε</i> <i>στα σκουπίδια το ένα τρίτο,όπως</i> <i>κάνουμε σήμερα.Αν κατασκευάζαμε</i> <i>τα έπιπλά μας μόνοι</i> <i>μαςδεν θα τα πετούσαμε μόλις</i> <i>αλλάζαμε τη διακόσμηση. Και </i><i>αν έπρεπε να καθαρίσουμε μόνοι </i><i>μας το νερό που πίνουμεδεν θα </i><i>το ξοδεύαμε αλόγιστα» </i>αναφέρει. Εκεί στηρίζονται οι τρεις βασικές αρχές του δικού του συστήματος: <i>«“Οχι” στα χρήματα, “όχι” στην </i><i>άμεση ανταλλαγή προϊόντων, </i><i>“ναι” στην ελεύθερη προσφορά».</i><br /><br /><span>Διαβάστε περισσότερα: <a href="http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artid=337236&dt=13/06/2010#ixzz0r0XuUHhg" style="color: rgb(0, 51, 153); text-decoration: none; ">http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=32&artid=337236&dt=13/06/2010#ixzz0r0XuUHhg</a></span><br /><br />ΠΗΓΗ: ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ<br /><br /></span></div>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-2394767356081381692010-05-14T00:09:00.000-07:002010-05-14T00:14:37.372-07:00Εαν δεν υπήρχε αύριο<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg45OW-OI8aCLwBAzQ3_FCzNRKGPHXt5VKVSYEDmiqze6hN6UdQ2SpI26nKFIEf8YFgsrRDiNUMQJQTcOa3voRd479rjbRCK-Z-6qCelov25wnyhUFsoOIjU5Z0kjUIvWi3cNHNTFYo9ME/s1600/Tzirita.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 267px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg45OW-OI8aCLwBAzQ3_FCzNRKGPHXt5VKVSYEDmiqze6hN6UdQ2SpI26nKFIEf8YFgsrRDiNUMQJQTcOa3voRd479rjbRCK-Z-6qCelov25wnyhUFsoOIjU5Z0kjUIvWi3cNHNTFYo9ME/s400/Tzirita.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5471019879672438706" /></a><p class="MsoNormal">Εάν δεν υπήρχε αύριο τι, Μαρία μας;</p> <p class="MsoNormal">Σε αυτό της το βιβλίο η Μαρία Τζιρίτα θίγει ένα βασικό ελάττωμα της ανθρώπινης φυλής. Την ματαιοδοξία της «αθανασίας» της.</p> <p class="MsoNormal">Όλοι μας ή σχεδόν όλοι ζούμε στην ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας μας και του υποτιθέμενου μακρού βίου.. Μάθαμε να μην κοιτάζουμε πέρα από το δάκτυλό μας, να είμαστε ένα τεράστιο Εγώ και Θέλω. Αχ διαχρονικέ μας Πλάτωνα με την σπηλιά σου. Κινούμαστε και παίζουμε πάνω σε μία σκηνή που νομίζουμε ότι εμείς έχουμε επιλέξει το σενάριο, τους ηθοποιούς και το τέλος του έργου.. </p> <p class="MsoNormal">Αμ δεν είναι έτσι.. Ας πετάξουμε την μάσκα που καλύπτει την ψυχή μας, το εγώ μας και ας ζήσουμε επιτέλους όπως μας αξίζει.</p> <p class="MsoNormal">Εάν δεν το πράξουμε, θα έλθει η στιγμή που θα μας το επιβάλλει άλλος παράγοντας και ίσως τότε να είναι αργά…να έχουμε χάσει ήδη πολλά και σπουδαία..</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p> <p class="MsoNormal">Δεν θέλω να γράψω περισσότερα για το βιβλίο της Μαρίας, θέλω να το διαβάσετε και θα σας αποκαλύψει πολύ απλές αλήθειες που ίσως ήδη γνωρίζετε ..</p> <p class="MsoNormal">Προσωπικά περνάω δύσκολη φάση στην ζωή μου, από τον Ιανουάριο αναθεωρώ συνέχεια τις «δικές» μου αλήθειες, το σενάριο πάνω στην «δικιά» μου σκηνή άλλαξε χωρίς τον σκηνοθέτη…όμως μαθαίνεις να ζεις και με νέα δεδομένα σκληραίνεις όσο δε φαντάζεσαι και προχωρείς..</p> <p class="MsoNormal">Ο δικός μου Λεβιάθαν δυστυχώς υπάρχει.<br /> <br /></p>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-24846613360195660242010-04-07T03:18:00.000-07:002010-04-07T03:20:28.701-07:00Απόσταγμα... ζωήςΤο παρακάτω κείμενο γράφτηκε από μια κυρία 90 ετών σήμερα, τη Regina Brett, πρώην δημοσιογράφο στο Κλίβελαντ του Οχάιο. <br /><br />"Για να γιορτάσω τα γενέθλιά μου, έγραψα κάποτε στη στήλη μου στην εφημερίδα, τα 44 πράγματα που μου έμαθε η ζωή. <br /><br />Ήταν το πιο... πετυχημένο άρθρο που έγραψα ποτέ" : <br />.<br />.<br />.<br /><br />1. H ζωή δεν είναι δίκαιη, αλλά ακόμα κι έτσι είν' ωραία. <br /><br />2. Όταν αμφιβάλλεις για κάτι, απλά κάνε το επόμενο μικρό βήμα. <br /><br />3. H ζωή είναι πολύ μικρή για να χάνεις χρόνο μισώντας τον οποιονδήποτε. <br /><br />4. Αν αρρωστήσεις, δε θα σε κοιτάξει η δουλειά σου. Θα σε κοιτάξουν οι φίλοι και η οικογένειά σου. Μη χάνεσαι. <br /><br />5. Πλήρωνε τις πιστωτικές σου κάθε μήνα. <br /><br />6. Δε χρειάζεται να κερδίζεις σε κάθε διαφωνία. Συμφώνησε με το να διαφωνείς. <br /><br />7. Κλάψε παρέα με κάποιον. Είναι πιο εύκολο να συνέλθεις απ' ό,τι αν κλαις μόνος. <br /><br />8. Δεν πειράζει να θυμώνεις με τον Θεό. Το αντέχει ! <br /><br />9. Βάζε στην άκρη για τη σύνταξή σου από τον πρώτο σου μισθό. <br /><br />10. Απέναντι στη σοκολάτα κάθε αντίσταση είναι μάταιη. <br /><br />11. Συμφιλιώσου με το παρελθόν σου, για να μην καταστρέφει το παρόν σου. <br /><br />12. Δεν πειράζει αν σε δουν τα παιδιά σου να κλαις. Άσ' τα να το κάνουν. <br /><br />13. Μη συγκρίνεις τη ζωή σου με των άλλων. Δεν έχεις ιδέα τι νόημα μπορεί να έχει το δικό τους το ταξίδι. <br /><br />14. Αν μια σχέση πρέπει να κρατιέται μυστική, τότε δεν πρέπει να την κρατάς εσύ. <br /><br />15.. Τα πάντα μπορεί να αλλάξουν μ' ένα ανοιγοκλείσιμο των ματιών. Αλλά μην ανησυχείς. Ο Θεός δεν τρεμοπαίζει τα βλέφαρά του. <br /><br />16. Πάρε μια βαθιά ανάσα. Ηρεμεί το μυαλό. <br /><br />17. Ξεφορτώσου ό,τι δεν είναι χρήσιμο, όμορφο ή γεμάτο χαρά. <br /><br />18. Ό,τι δε σε σκοτώνει πράγματι σε κάνει δυνατότερο. <br /><br />19. Ποτέ δεν είναι αργά για να έχεις μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία. Αλλά τη δεύτερη φορά εξαρτάται από σένα. <br /><br />20. Όταν είναι να κυνηγήσεις αυτά που αγαπάς στη ζωή, μη δεχτείς ποτέ το όχι. <br /><br />21. Άναψε τα κεριά, στρώσε τα καλά σεντόνια, φόρεσε τα ακριβά εσώρουχα. Μην τα φυλάς για ειδικές περιπτώσεις. Κάθε μέρα είναι ειδική περίπτωση. <br /><br />22. Προετοιμάσου για όλα. Και μετά ακολούθησε το ρεύμα. <br /><br />23. Γίνε εκκεντρικός τώρα. Μην περιμένεις να πάρεις σύνταξη για να φορέσεις μοβ χρώμα!<br />.<br />24. Κανείς δεν είναι υπεύθυνος για την ευτυχία σου παρά μόνο εσύ. <br /><br />25. Σε κάθε αποκαλούμενη "καταστροφή" σκέψου: "Σε 5 χρόνια, αυτό θα έχει καμία σημασία;". <br /><br />26. Πάντα να επιλέγεις τη ζωή. <br /><br />27. Συγχώρησε σε όλους τα πάντα. <br /><br />28. Το τι πιστεύουν οι άλλοι για σένα δεν είναι δική σου δουλειά. <br /><br />29. Ο χρόνος θεραπεύει σχεδόν τα πάντα. Δώσε χρόνο στο χρόνο. <br /><br />30. Όσο καλή ή κακή κι αν είναι μια κατάσταση, θα αλλάξει. <br /><br />31. Μην παίρνεις τον εαυτό σου τόσο στα σοβαρά. Κανείς άλλος δεν το κάνει. <br /><br />32. Πίστευε στα θαύματα. <br /><br />33. Ο Θεός σ' αγαπάει επειδή είσαι αυτός που είσαι, όχι για κάτι που έκανες ή δεν έκανες. <br /><br />34. Μην παρακολουθείς τη ζωή. Βγες μπροστά και εκμεταλλεύσου την πλήρως τώρα. <br /><br />35. Το να γερνάς είναι καλύτερο από την εναλλακτική λύση: να πεθαίνεις νέος. <br /><br />36. Τα παιδιά σου θα ζήσουν μόνο μία παιδική ζωή. <br /><br />37. Το μόνο που έχει σημασία τελικά είναι ότι αγάπησες. <br /><br />38. Βγες έξω κάθε μέρα. Τα θαύματα παραμονεύουν παντού. <br /><br />39. Αν όλοι ρίχναμε τα προβλήματά μας σε ένα σωρό δίπλα δίπλα, θα αρπάζαμε τα δικά μας πίσω. <br /><br />40. Η ζήλια είναι χάσιμο χρόνου. Έχεις ήδη όλα όσα χρειάζεσαι. <br /><br />41. Τα καλύτερα έπονται. <br /><br />42. Ό,τι διάθεση και να έχεις, σήκω, ντύσου και πήγαινε εκεί που έχεις να πας. <br /><br />43. Ενέδωσε. <br /><br />44. Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο.."katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-2785762871251131392010-03-16T15:31:00.000-07:002010-03-16T15:47:50.162-07:00Σκοτάδι..Αναρωτιέμαι...<div>Πόση δύναμη μπορεί να έχει ένας άνθρωπος, μέχρι που να φτάνουνε τα όριά του, ποιες είναι οι συνθήκες που του καθορίζουν τις "πράξεις" του.Ποιος ο ρόλος των φίλων και της οικογένειας σε δύσκολες στιγμές..</div><div>Υπήρχαν στ΄αλήθεια σημάδια..πολλά σημάδια και τα ένιωθα, έλεγα ό,τι κάτι πλησιάζει, κάτι έρχεται και αυτό σίγουρα δεν ήταν καλό το μόνο που ευχόμουν ήταν το κακό να ξεσπάσει μόνο πάνω μου, σε κανέναν άλλο. </div><div>Το "πάλεψε" έχει κολλήσει στο μυαλό μου, αλλά δυστυχώς δεν έχει γίνει ακόμα κτήμα του. Η δύναμη ψυχής, προϋποθέτει τελικά πολύ δυνατούς ανθρώπους και εγώ δεν ανήκω σ΄αυτούς..</div><div><br /></div><div><br /></div>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-5646375062808315602009-12-26T12:31:00.000-08:002009-12-26T14:14:06.710-08:00ΥΠΕΡΟΧΗ ΙΣΠΑΝΙΑ..(ΑΝΔΑΛΟΥΣΙΑ)<div><br /></div><div>Μια εξαήμερη απόδραση στην Νότια Ισπανία, με έφερε ακόμη μια φορά κοντά σε αυτόν τον υπέροχο πολιτισμό των ισπανών, ανεξάντλητη η ιστορία τους, εκατοντάδες οι βασιλιάδες και οι βασίλισσες, τα Αλκαθάρ τους, τέχνες, φλαμέγκο,Καρμενσίτες, Δον κιχώτες και άρωμα ανατολής...</div><div>Για μια ακόμα φορά , μετά το περσινό μου ταξίδι στην βόρεια Ισπανία, το ενδιαφέρον μου στρέφεται ξανά σ΄αυτήν την υπέροχη χώρα..</div><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKyShLZItq4j3esv3xWS9pcqzOPJ-eCTM2gFCPRNyH54seyhvT-RRh5Un3jdwQCRBJFZJKdxnO7ZXnhbv_WQjLOIvROj3YXsPMqgCJOEda_BMhryH_HR8r9hqKThdEJd_hpdMPAVT7paA/s1600-h/DSC01701.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKyShLZItq4j3esv3xWS9pcqzOPJ-eCTM2gFCPRNyH54seyhvT-RRh5Un3jdwQCRBJFZJKdxnO7ZXnhbv_WQjLOIvROj3YXsPMqgCJOEda_BMhryH_HR8r9hqKThdEJd_hpdMPAVT7paA/s400/DSC01701.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5419659779157183810" /></a>Ρωμαϊκό υδραγωγείο ...Το ιστορικό κέντρο της Σεγκόβια έχει χαρακτηριστεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την Ουνέσκο.<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdEEJJQZ6Y4fxd4P0YzmdruIcUPo-oqBFYc6OoPEyW61oQNDMsloYKIi7JS7G3UMuBj58I2cX84N4wMnlQVKwxxDSthAiP_h9DBG55L68tJsMfaaOsLOodi-tskCThL0WHd-Pco_bzNKQ/s1600-h/DSC01802.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdEEJJQZ6Y4fxd4P0YzmdruIcUPo-oqBFYc6OoPEyW61oQNDMsloYKIi7JS7G3UMuBj58I2cX84N4wMnlQVKwxxDSthAiP_h9DBG55L68tJsMfaaOsLOodi-tskCThL0WHd-Pco_bzNKQ/s400/DSC01802.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5419658929802454018" /></a>Τολέδο, η αγαπημένη πόλη του δικού μας άξιου καλλιτέχνη Δομήνικου Θεοτοκόπουλου!<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGbdY2c3tC06TJ_PGWMNMq8Z6AM_9lVnM-1Ei1uhrC60zTBWB9bxn5ytepk3L4zfqB6XG7zuwCrJfiSzgxZrTUzKFOqYCowaMbwU3nzQ3ltj_bcrSxRcRGxMS15Ed8-bJ2fAGVoxjm0HI/s1600-h/DSC01423.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGbdY2c3tC06TJ_PGWMNMq8Z6AM_9lVnM-1Ei1uhrC60zTBWB9bxn5ytepk3L4zfqB6XG7zuwCrJfiSzgxZrTUzKFOqYCowaMbwU3nzQ3ltj_bcrSxRcRGxMS15Ed8-bJ2fAGVoxjm0HI/s400/DSC01423.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5419657529421795298" /></a>Σεβίλλη, μια πανέμορφη πόλη..σίγουρα έχει αγαπηθεί πολύ από τους Σεβιλλιάνους αλλά και από τους επισκέπτες της!<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggMOP5dzQA_WX8tq40AAW9y26KLvzqskDPyGbsrncYzxPhbVOZUefCuYXw7UYBnG_OQdtvt8qYgSFM65Xia1KPMalkUQfRB34SXGKDN-I6LqkelcNS1IV1ZsCtfEA_zX6BeilqIAsd_I8/s1600-h/DSC01271.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggMOP5dzQA_WX8tq40AAW9y26KLvzqskDPyGbsrncYzxPhbVOZUefCuYXw7UYBnG_OQdtvt8qYgSFM65Xia1KPMalkUQfRB34SXGKDN-I6LqkelcNS1IV1ZsCtfEA_zX6BeilqIAsd_I8/s400/DSC01271.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5419653404503578450" /></a>Συνοικία Σάντα Κρουζ στη Γρανάδα..με θέα την Αλάμπρα.<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfIJHZ0kj4DFezjk44_rGiid2Ji173NkCPEYlWhWnPvxoJvZVU2Su5OueTK-xQ700DojiKkvAqFSmG7AnjATBnhUQQWs3-A7bfJNRNMaDPjgf9SPLyvFnEisC63Iq3swV7icwl1L7dtCs/s1600-h/DSC05083.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjfIJHZ0kj4DFezjk44_rGiid2Ji173NkCPEYlWhWnPvxoJvZVU2Su5OueTK-xQ700DojiKkvAqFSmG7AnjATBnhUQQWs3-A7bfJNRNMaDPjgf9SPLyvFnEisC63Iq3swV7icwl1L7dtCs/s400/DSC05083.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5419652754511454418" /></a>Αχ αυτό το παλάτι στην Σεγκόβια, νιώθεις για λίγο να πρωταγωνιστείς σε κάποιο παραμύθι..<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0PgH2YROEOk9GqT1PqisBTRhScC-iFYAepG3G8etKDpW7KwRTUt-UparQfJJDvbaE9IYP1bDQi50zocdX49ujO0DtfGgpdxE7yPykxLPn_1dJ24njMmDgwLuOqBXTEaEVESUksDhl8BQ/s1600-h/DSC05044.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0PgH2YROEOk9GqT1PqisBTRhScC-iFYAepG3G8etKDpW7KwRTUt-UparQfJJDvbaE9IYP1bDQi50zocdX49ujO0DtfGgpdxE7yPykxLPn_1dJ24njMmDgwLuOqBXTEaEVESUksDhl8BQ/s400/DSC05044.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5419651734079490146" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGkLy0ZcAuNE0BG48gAgegRzI9iWs8qfpDrYUQF4_xqTo9vpT3nOif-X3W_Vw5wcgJRgS88jFCGaa0ax5msbNRsJazVaeK0mnbH3tgYhVqwsz8LhGdOqogVwWD48FeqEMz8Y2dVih1C7g/s1600-h/DSC04976.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGkLy0ZcAuNE0BG48gAgegRzI9iWs8qfpDrYUQF4_xqTo9vpT3nOif-X3W_Vw5wcgJRgS88jFCGaa0ax5msbNRsJazVaeK0mnbH3tgYhVqwsz8LhGdOqogVwWD48FeqEMz8Y2dVih1C7g/s400/DSC04976.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5419651119003210482" /></a>Λούζεται η αγάπη μου στον Γουαλδακιβίρ..<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyg0TmZZPoq19D7mEr9Dj44L2nJH3OJZhY0ygnGFmn8ClNFunwjvc5H8I5fNslJffZSOI1L8FgfMHkNMZvch3gJoDKO0DA9H0vbmhUzj55Z2Ic7R4i9807zjZ2kYbJChsIYu3fHloC6kY/s1600-h/DSC04859.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiyg0TmZZPoq19D7mEr9Dj44L2nJH3OJZhY0ygnGFmn8ClNFunwjvc5H8I5fNslJffZSOI1L8FgfMHkNMZvch3gJoDKO0DA9H0vbmhUzj55Z2Ic7R4i9807zjZ2kYbJChsIYu3fHloC6kY/s400/DSC04859.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5419648913890384114" /></a>Αλάμπρα, το άλλο παραμύθι.. (τα παραμύθια της Αλάμπρας;)<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8WukNeJgdA2sK3_K86pndUskOf8MG4PV3ALFSzeIZBxvs3Rgs9v6HLk_uoKDGkZqs3uQPCXAgwsTAvH5ai6orHVfZw1Nmm4WabV0mAWUv_HlgeWK8DRD2rLzfIH1J7Ld9PaDt0FLStEk/s1600-h/DSC01319.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8WukNeJgdA2sK3_K86pndUskOf8MG4PV3ALFSzeIZBxvs3Rgs9v6HLk_uoKDGkZqs3uQPCXAgwsTAvH5ai6orHVfZw1Nmm4WabV0mAWUv_HlgeWK8DRD2rLzfIH1J7Ld9PaDt0FLStEk/s400/DSC01319.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5419646875182101602" /></a>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-2755681682477532582009-10-07T23:09:00.000-07:002009-10-07T23:30:37.351-07:00Ο Τελευταίος Κινέζος σεφ..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil_a73jWl9-S6IQ89uhbKRDf6GnYV6d9d9sCBdPs2mMmqZaUF0v0T6_JDMR_IM3gCjdybuKsNnjB_OZQusqABcOEp2Ulw9l6SgeNt09hac6EE-fzagQ2RFTO_wvwnbcXsMVoppujF47YM/s1600-h/281510_bcover_mones117.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 140px; height: 220px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil_a73jWl9-S6IQ89uhbKRDf6GnYV6d9d9sCBdPs2mMmqZaUF0v0T6_JDMR_IM3gCjdybuKsNnjB_OZQusqABcOEp2Ulw9l6SgeNt09hac6EE-fzagQ2RFTO_wvwnbcXsMVoppujF47YM/s400/281510_bcover_mones117.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5390107848449393922" /></a><p class="MsoNormal"><i><span class="Apple-style-span" style="font-family:'lucida grande';"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;">"Οι κλασσικοί συγγραφείς μας λένε πως οι μυστηριώδεις δυνάμεις του φθινοπώρου δημιουργούν ξηρότητα στον παράδεισο και μέταλλο στη γη. Στο γευστικό πεδίο, δημιουργούν την αψάδα. Το συναίσθημα που δημιουργούν είναι η λύπη. Τη λύπη δεν μπορεί κανείς να την κρατήσει μακριά, αλλά ούτε και πολύ κοντά του για καιρό. Όποιο απ΄τα δύο κι αν προσπαθήσει κανείς, θα οδηγηθεί σε εμμονή.</span></span></i></p> <p class="MsoNormal"><i><span class="Apple-style-span" style="font-family:'lucida grande';"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;">Για κάποιον που πενθεί, μαγειρέψτε με σχινόπρασο, πιπερόριζα, κόλιαντρο και δενδρολίβανο. Σε αυτά ανήκει η αψάδα, που τραβάει τη θλίψη από το σώμα και την απελευθερώνει στον αέρα."</span></span></i></p><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'lucida grande';"><i><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;">Τ</span></i><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;">ο βιβλίο της Νικόλ Μόουνς, "ο τελευταίος Κινέζος σεφ", που μόλις τελείωσα αναφέρεται στην ζωή μιας Αμερικανίδας δημοσιογράφου που ενώ περνάει μια περίοδο απέραντης απελπισίας και θλίψης λόγω του αναπάντεχου χαμού του αγαπημένου της συζύγου, καταφθάνουν νέα που σχεδόν αναποδογυρίζουν όλη της την ζωή... θα την οδηγήσουν στην Κίνα προκειμένου να βρει τις απαντήσεις η ίδια.</span></span></p><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'lucida grande';"><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;">Η διαφορετική κουλτούρα αυτής της άγνωστης αλλά τελικά υπέροχης χώρας θα την συγκλονίσει. Θα έρθει αντιμέτωπη με την κινέζικη αντίληψη για το φαγητό,τον έρωτα, την φιλία... Η κινέζικη λέξη "κουίνσι" τα περικλείει όλα αυτά, ανθρώπινες σχέσεις, λογοτεχνία, ρομαντισμός.</span></span></p><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'lucida grande';"><i><span class="Apple-style-span" style="font-size:large;"><br /></span></i></span></p><p class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family:'lucida grande';"><i><br /></i></span></p>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-22779379232895965892009-09-28T13:40:00.000-07:002009-09-28T13:42:50.443-07:00Με ... σχέδιο!<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXfFW-85ja0U5-v3HlKGeGj15m7sqvnmKA8jhJqQ3q8cYsSOD8sku-7UV01oP4WQKiSjPuwSt7fqo-KW65yOQcA_Cp4pgF2Cby3XLqRMQSEQ3aXcZV8P2eiArLvhyDIW34rH7XIF-V3zE/s1600-h/geleiografia.JPG"><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; DISPLAY: block; HEIGHT: 278px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5386621244422142578" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXfFW-85ja0U5-v3HlKGeGj15m7sqvnmKA8jhJqQ3q8cYsSOD8sku-7UV01oP4WQKiSjPuwSt7fqo-KW65yOQcA_Cp4pgF2Cby3XLqRMQSEQ3aXcZV8P2eiArLvhyDIW34rH7XIF-V3zE/s400/geleiografia.JPG" /></a><br /><div></div>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-80404600343150352042009-09-20T11:13:00.000-07:002009-09-20T11:35:16.709-07:00Όταν χαράζει...<object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/qzsyBekIdcA&hl=en&fs=1&"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/qzsyBekIdcA&hl=en&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object><br />Στίχοι/μουσική:Θανάσης Παπακωνσταντίνου<br />Ερμηνευτής:Γιάννης Αγγελάκας.<br /><br />Όταν χαράζει, ο πρώτος στεναγμός<br />βγαίνει από τα πιο σφιγμένα χείλη.<br />Σαν πεταλούδα στη κάμαρη πετά<br />ψάχνοντας άνοιγμα να φύγει.<br /><br />Άν είσαι μόνος, αν είσαι αδύναμος<br />η χαραυγή θα σε ξεκάνει.<br />Έχει το μύρο, έχει τη σιγαλιά<br />και έχει τον ήλιο τον αλάνη.<br /><br />Καινούρια μέρα καινούριος ποταμός<br />στις εκβολές του θα προσφέρει<br />όσα χάθηκαν, όσα ξεχάστηκαν<br />και όσα γι ΄αυτά κανείς δε ξέρει.<br /><br />Πίσω απ΄τους λόφους, πίσω απ΄τα βλέφαρα<br />υπάρχει τόπος και για σένα.<br />Χωρίς Βαστίλη, χωρίς ανάθεμα<br />χωρίς τα χείλη τα σφιγμένα.<br /><br />Εν αναμονή μιας συναυλίας του Θανάση Παπακωνσταντίνου που αναβλήθηκε...katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-28117138247322806402009-09-03T02:21:00.000-07:002009-09-03T02:33:24.303-07:00Γιατί; νοσταλγώ και φοβάμαι..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1bxJDQQPGuYfxObMW8YI_r_Rx5vx-kDqrTn2rmH2zDBFlPHdVrJ9w0u_CnOeJmBQwo7WqifXmXGpSLkQc1yme898r6e89EFGA1TI95bU_HQNoJz6KA167p6gLtdZzYZY3LKLlTJXiYtM/s1600-h/xwrio.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1bxJDQQPGuYfxObMW8YI_r_Rx5vx-kDqrTn2rmH2zDBFlPHdVrJ9w0u_CnOeJmBQwo7WqifXmXGpSLkQc1yme898r6e89EFGA1TI95bU_HQNoJz6KA167p6gLtdZzYZY3LKLlTJXiYtM/s400/xwrio.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5377169648190801282" /></a><p class="MsoNormal">Προβληματισμένη από ένα ραδιοφωνικό σποτ της δημοτικής υπηρεσίας νερού της πόλης μου, για το πολύτιμο αγαθό της φύσης και απαραίτητο για την ύπαρξή μας, το νερό, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου.</p> <p class="MsoNormal">Διανύω ήδη την μισή ζωή μου συμφώνως των στατιστικών της χώρας μου. Γεννήθηκα σε ένα μικρό χωριό και είχα την τύχη να απολαύσω την φύση σε εποχές καλύτερες από την σύγχρονη…</p> <p class="MsoNormal">Στον τοίχο του μικρού μας μονοθέσιου δημοτικού σχολείου μόστραρε ένας πίνακας με τις τέσσερις εποχές…ο καλλιτέχνης εκείνων των χρόνων παρουσίαζε την άνοιξη ως μια υπέροχη δροσερή κοπέλα στεφανωμένη με λουλούδια, το καλοκαίρι πάλι μια κοπέλα με ξανθά μαλλιά και στα μαλλιά της στάχυα και σταφύλια, το φθινόπωρο ένα αγόρι που κρατούσε φρούτα της εποχής, ο χειμώνας ένας γέροντας με λευκά χιονισμένα μαλλιά.. Οι εποχές είχαν απολύτως την ίδια γεύση και αίσθηση που σου απέπνεε ο πίνακας.</p> <p class="MsoNormal">Τα καλοκαίρια ήτανε ζεστά και δροσερά, το βράδυ σκεπαζόμαστε πάντα με κουβερτούλα .. αιρκοντίσιον; Γνωρίζαμε τότε την ύπαρξή του ή την αναγκαιότητά του; Η άνοιξη βεβαίως και υπήρχε…την απολαμβάναμε ολόκληρη παρακαλώ 3 μήνες με την γλυκιά αναμονή του καλοκαιριού, το φθινόπωρο επίσης ερχότανε στην ώρα του, με τα πρωτοβρόχια του και τους υπέροχους καρπούς του. Ο χειμώνας επίσης πιστός στο ραντεβού του, το κρύο έφτανε ως τα κοκαλάκια μας, παλτουδάκια και μπότες μπαμπά..</p> <p class="MsoNormal">Τα πρώτα χρόνια της ζωής μου, μέχρι τα 7 μου τουλάχιστον απ΄ότι θυμάμαι, δεν είχαμε ούτε ηλεκτρικό ρεύμα στο χωριό μου, και μην εκπλήσσεστε καθόλου...τότε αισθανόμαστε αδικημένοι, αλλά σήμερα χαίρομαι που το έζησα και αυτό..Δεν μας έλειψε καθόλου η ψυχαγωγία εξαιτίας του. Η γιαγιά μας αναλάμβανε τον ρόλο της το βραδάκι με τα παραμύθια της, πόσα ήξερε αυτή η γυναίκα!’Νεράιγδες’ , καλικάντζαροι, χανούμισσες και τουρκαλάδες στηνότανε κάθε βράδυ στο μικρό πάλκο της <span style="mso-spacerun:yes"> </span>φαντασίας μας.</p> <p class="MsoNormal"><span style="mso-spacerun:yes"> </span>Το παιχνίδι είχε το νόημα που του άξιζε.. όλο το χωριουδάκι ήτανε ένας παιδότοπος, ζωντάνευε όλος ο τόπος από τα ομαδικά μας παιχνίδια στους δρόμους και στα χωράφια (είπε κανείς τίποτα για αυτοκίνητα;) Σήμερα πόσα παιδιά βλέπετε να παίζουν στους δρόμους και σε αλάνες; Ακόμα βουίζουνε στ’ αυτιά μου οι φωνές της μητέρας μου να με φωνάζει εμένα και τ’ αδέλφια μου για να μαζευτούμε επιτέλους στα σπίτια μας να διαβάσουμε να φάμε κτλ.</p> <p class="MsoNormal">Τριγύρω από το χωριό υπήρχαν στέρνες, πηγάδια, παλιές βρύσες, καβούσια και όμορφα ρυάκια. Ήταν οι αγαπημένοι μας τόποι παιχνιδιού και εξερεύνησης.(βέβαια σήμερα σαν μητέρα και εγώ καταλαβαίνω την αγωνία της δικής μου να μην πάθουμε κάτι..συγγνώμη μάνα!) Το νερό ήτανε άφθονο μέσα σ΄αυτά όπως και τα βατράχια, οι χελώνες, τα καβούρια ακόμη και χέλια! Πολλά αγόρια μάθαιναν ακόμη και κολύμπι <span style="mso-spacerun:yes"> </span>μέσα στις στέρνες!</p> <p class="MsoNormal">Και φθάνουμε στο σήμερα. Εγώ και η οικογένειά μου ζούμε στην πόλη και θα ήτανε υπερβολικό να ήθελα να ζουν και τα δικά μου παιδιά όπως εγώ. Στο χωριό μου όμως τα πράγματα έχουν τόσο πολύ αλλάξει!</p> <p class="MsoNormal">Το κυριότερο: δεν υπάρχουν παιδιά, ερημιά..μόνο ένα κοριτσάκι αλλοδαπών που και αυτό ζει προσωρινά, όσο θα βρίσκουν δουλειά οι γονείς του δηλαδή.</p> <p class="MsoNormal">Οι τέσσερις εποχές έχουν γίνει φυσικά δύο, άντε να δούμε πέντε έξι μέρες άνοιξη και φθινόπωρο.</p> <p class="MsoNormal">Μαζί με τις παιδικές φωνούλες στέρεψαν οι στέρνες, τα καβούσια και τα πηγάδια, ούτε λόγος για τα υδρόβια ζωάκια, είδος προς εξαφάνιση. Γιαγιάδες ακόμη ναι, παραμύθια όμως γιοκ.</p> <p class="MsoNormal">Θέλω όμως να καταλήξω στον μεγάλο προβληματισμό μου που αφορά περισσότερο τον <b>ρυθμό</b> της καταστροφής του βιότοπου – χωριού μου και κατ΄επέκταση ολόκληρου του πλανήτη μας.</p> <p class="MsoNormal">Ρε παιδιά είναι πολύ λίγα αυτά τα 20-30 χρόνια για εξαφανιστούν τόσα σπουδαία και αναγκαία αγαθά της φύσης. Τι πραγματικά συμβαίνει; Μήπως ζούμε σε μια φυσιολογική μετάβαση μιας εποχής σε μια άλλη, που γίνεται ανά τους αιώνες στην γη και όλα καλά, να μην ανησυχούμε; Φταίει ο άνθρωπος, η εξέλιξη της τεχνολογίας και τεχνογνωσίας, οι κυβερνήσεις μας, φταίω μήπως εγώ και ο κάθε ανενεργός ωχαδερφιστής πολίτης, ή όλα και όλοι μαζί;</p> <p class="MsoNormal">Το μέλλον που παραδίδουμε στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας είναι ΝΕΚΡΗ ΓΗ. Κρίμα που δεν υπάρχει οικολογική συνείδηση στον τόπο μας, σπαταλάμε το νερό λες και μας ανήκει, ζούμε εγωιστικά και αυτάρεσκα, αυτοί είμαστε. Έρχονται οι τουρίστες και τρελαίνονται με τον τρόπο που ζούμε, οι δρόμοι μας γεμάτοι νεκρά ζώα και σκουπίδια παντού, γιατί να μη τα σκοτώσουμε; Σιγά να μην μειώσουμε ταχύτητα , ο χάρος βγήκε παγανιά και όποιον βρει στο δρόμο του…</p> <p class="MsoNormal">Μάλλον προβληματίστηκα πολύ για σήμερα και θα κάψω τον εγκέφαλό μου.</p> <p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-12381485325204734622009-08-26T10:29:00.000-07:002009-09-03T09:42:24.028-07:00Μάτια μου<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtnk2F13lOuuLP-q-N2x_L4FvsRZYPraHk0zOg7qcKoBoSEIHEOLr55UMrW5ywcwgg2sHMIpYK1oobkDa9zVZu2oTCn9hFaUbgAWlx-2WU5R8X29pHsq2I4qi_947UwZiyHYwFunqUeZs/s1600-h/%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%99%CE%91-%CE%9C%CE%9F%CE%A5.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 260px; height: 270px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtnk2F13lOuuLP-q-N2x_L4FvsRZYPraHk0zOg7qcKoBoSEIHEOLr55UMrW5ywcwgg2sHMIpYK1oobkDa9zVZu2oTCn9hFaUbgAWlx-2WU5R8X29pHsq2I4qi_947UwZiyHYwFunqUeZs/s400/%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%99%CE%91-%CE%9C%CE%9F%CE%A5.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5374327177229592162" border="0" /></a>Ποια να είναι άραγε η απόλυτη και αγνή αγάπη; Όταν η σημαντικότερη από τις αισθήσεις μας, η όραση είναι απούσα πως αγαπάμε; Μπορεί κάποιος να ερωτευθεί και ν΄αγαπήσει με τα μάτια της ψυχής; Μήπως σε αυτήν την ιδιαιτερότητα βρίσκεται το μυστικό γι΄αυτό το απόλυτα αγνό και καθαρό συναίσθημα;<br /><br />Επειδή ο δρόμος της ζωής δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα και οι τρικλοποδιές είναι αναπόφευκτες, πόσο σημαντικός είναι άραγε ο ρόλος της συγχώρησης;<br /><br />Δεν θα έλεγα ότι το "Μάτια μου" διαπραγματεύεται μόνο μια ιστορία αγάπης. Είναι η ιστορία ζωής κάποιων ανθρώπων που ίσως οι αδυναμίες τους σε συνδυασμό με τραγικές συμπτώσεις τους έφερε κοντά.. Η διαπίστωση που έκανα ως αναγνώστρια, ότι η πανέμορφη κοπέλα που η φύση δεν την στιγμάτισε με καμιά ατέλεια, κατέληξε να μισεί τον εαυτό της και την τυφλή και μέτρια σε εμφάνιση αδελφή της, επειδή η μάνα τους της είχε λίγο περισσότερη αδυναμία, με συντάραξε. Πόσα λάθη είμαστε ικανοί να κάνουμε ως γονείς..<br /><br />Και όταν πληγωνόμαστε, επιβάλλεται να συγχωρούμε; ποιος ο ρόλος του περιβάλλοντός μας, όταν η πληγωμένη μας περηφάνεια δεν μας αφήνει να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις; και δεν αφήνουμε ούτε στον ίδιο τον χρόνο περιθώρια να μας γιατρέψει;<br /><br />Βέβαια τον τελευταίο λόγο τον έχει πάντα η ίδια η ζωή. Πιστεύω ότι το κάθε μας πάθημα ακολουθείται από ένα μάθημα ζωής, γεννιόμαστε με πάθη και αδυναμίες και πεθαίνουμε σοφότεροι. Οι ψυχές παιδεύονται διαρκώς, έρχονται, φεύγουν, ξανάρχονται..μέχρι να ολοκληρώσουν το ταξίδι τους.<br /><br />Άλωστε ποιο θα ήτανε το νόημα της ζωής όταν όλα θα ήταν τέλεια και όμορφα..<br /><br />Είναι ελάχιστα τα βιβλία που μ΄έκαναν να κλάψω, το "Μάτια μου" της Μαρίας Τζιρίτα είναι ένα από αυτά, κατάφερε να με συγκλονίσει στην κυριολεξία όπως και χιλιάδων αναγνωστών της. Είμαι σίγουρη ότι είναι βαθιά γνώστρια της ανθρώπινης ψυχής και ξέρει να "παρατηρεί" τους γύρω της και να εμβαθύνει τα συναισθήματά τους.<br />Γλυκιά μου Μαρία σ΄ευχαριστώ..katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-17263331389278270112009-08-07T14:28:00.000-07:002009-08-08T14:04:20.774-07:00Χαρούλης στην Ανεμόσκαλα..<span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre; font-family:Arial;font-size:10px;"><object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/64zxdedkQYc&hl=en&fs=1&"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/64zxdedkQYc&hl=en&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object></span><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;font-size:85%;"><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre;font-size:10px;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre; "><i><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">Σκαρφάλωσα με δύναμη σε κάββο σαπισμένο</span></i></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre; "><i><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">που άνεμος τον έκοψε μας πέταξε στα βράχια.</span></i></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre; "><i><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">Ένα πακέτο πέταξα σέρτικα στον πνιγμένο</span></i></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre; "><i><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">που παίζει ζάρια και χαρτιά και όλο χάνει τάχα.</span></i></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre; "><i><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"><br /></span></i></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre; "><i><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">Βρίζω που λες το χρόνο μου που είναι όλο καρτέρια</span></i></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre; "><i><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">που σε μιαν ανεμόσκαλα σπατάλησα τα χρόνια</span></i></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre; "><i><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">Η μια της άκρη στο κενό η άλλη από τα ρέλια</span></i></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre; "><i><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">η μια της άκρη στο βυθό, η άλλη ως στ' αστέρια...</span></i></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre;"><i><br /></i></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre; "><i><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">τρα μ ταρι ρα τραμ ταρι ραρα.</span></i></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre; "><i><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">Ο τραγουδιστής που τραγουδάει με τον Θηβαίο δεν βγήκε από κανένα ούτε έχει τον Ψινάκη να τον μανατζάρει. Είναι ο Γιάννης Χαρούλης ένα παιδί από τα Λακώνια Λασιθίου, με μια φωνή που μοιάζει καταπληκτικά του Νίκου Ξυλούρη, χαρισματική και καθαρή. Τον ανακάλυψε ο Θηβαίος τυχαία σε κάποιο πανηγύρι στο Λασίθι και τον κάλεσε αργότερα να τραγουδίσει το "μοιρολόι της Παναγίας" σε συναυλία προς τιμήν του Νίκου Ξυλούρη στον Υμητό. Στη συνέχεια και αφού βέβαια είχε γοητεύσει τους πάντες.. ξεκίνησε η πορεία του στο έντεχνο τραγούδι.</span></i></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre;">Το καταπληκτικό αυτό τραγούδι το αφιερώνω σε όλους εσάς που σπαταλάτε τα χρόνια σας πάνω σε μια ανεμόσκαλα..</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre;"><br /></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre;"><i><br /></i></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="white-space: pre;"><i>.</i></span></span></div>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-67253428331644062622009-07-27T15:34:00.000-07:002009-08-08T14:27:04.597-07:00Ο κήπος μου!<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXGieZuZuNuiAIPonXSzHWHf17QWWq5wwcH8bla5MYrtQMUMgw7qK24u8WtquqDdbHtzmH8ERIG5Bgy6a22g7o0AU1jSnuuQpvM0G93s6FKNolLQg9oTS896YlvCOYkmZzT-avWEfwzOU/s1600-h/DSC04594.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXGieZuZuNuiAIPonXSzHWHf17QWWq5wwcH8bla5MYrtQMUMgw7qK24u8WtquqDdbHtzmH8ERIG5Bgy6a22g7o0AU1jSnuuQpvM0G93s6FKNolLQg9oTS896YlvCOYkmZzT-avWEfwzOU/s400/DSC04594.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5363277164485139794" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEtUfjpmsnUUtgZhtcScmMOc1FIA7AdWTQNsH1pj9A0iHtTh4qdt9STdL6REqld2kWa7vB2upfhaTeu9kec4EqyIHyfveub54Buf-OcNxYX3jkLGQOqPYK43a1JMUedmbl4xqR3ZR1vbw/s1600-h/DSC04604.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEtUfjpmsnUUtgZhtcScmMOc1FIA7AdWTQNsH1pj9A0iHtTh4qdt9STdL6REqld2kWa7vB2upfhaTeu9kec4EqyIHyfveub54Buf-OcNxYX3jkLGQOqPYK43a1JMUedmbl4xqR3ZR1vbw/s400/DSC04604.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5363275164518296706" /></a><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-8NipMlaszVFcCpxgxU7SiMm7grXQ0C6WEH5NclJv7cr1Qb5FnteGnYz4gYvHycxqYXiRzmn8FAulkPCqr0jLMiajQ6A78sZGzxS8DTHg26HAFKYuPa08A5_MYVPds0V4eNyLvWBQFGY/s1600-h/DSC04597.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-8NipMlaszVFcCpxgxU7SiMm7grXQ0C6WEH5NclJv7cr1Qb5FnteGnYz4gYvHycxqYXiRzmn8FAulkPCqr0jLMiajQ6A78sZGzxS8DTHg26HAFKYuPa08A5_MYVPds0V4eNyLvWBQFGY/s400/DSC04597.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5363273947275374674" /></a><br />Μέσα του θέρους και ο κήπος μου καλά κρατεί, πάλι καλά δηλαδή με τα πενιχρά οικολογικά μέσα καταπολέμησης των χιλιάδων εχθρών του..<br /><br />Νάσο με ενέπνευσες πριν από λίγο..katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-36904257889800245362009-07-13T10:10:00.000-07:002009-07-13T11:29:45.553-07:00Το δάγκωμα των Σκορπιών στα Περιβόλια Χανίων<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_NrpL2HLizihaVTL3K7GmAdZO6cpFY7I1BbTYsFhe1hjh12QDJ9hDOtlykmvj0LAAsdUsMl90AKQQS4tqee2ZPTy_zVppl0FfCEtgy7H-HCL4ytkLS8FX_-4c6V-XnkmsPtfgPwAu93w/s1600-h/scorpions_110709.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 286px; height: 400px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_NrpL2HLizihaVTL3K7GmAdZO6cpFY7I1BbTYsFhe1hjh12QDJ9hDOtlykmvj0LAAsdUsMl90AKQQS4tqee2ZPTy_zVppl0FfCEtgy7H-HCL4ytkLS8FX_-4c6V-XnkmsPtfgPwAu93w/s400/scorpions_110709.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5358006659565381938" /></a><br /><br />Δεν ξέρω πόσες τέτοιες ευκαιρίες θα υπάρξουν κατά τη διάρκεια της ζωής μας..Τα αγαπημένο μου ξένο ροκ συγκρότημα από τα χρόνια της εφηβείας μου θα κατέφθανε λέει Κρήτη για συναυλία στα πλαίσια του tour τους για το 2009. Μα είναι δυνατόν λέγαμε τότε στην Κρήτη και μάλιστα στα Χανιά; μάλλον δεν θα καταλάβαμε καλά..Κι όμως ήτανε αλήθεια..καλά ακούσαμε. Τα εισιτήρια αγοραστήκανε, δε βαριέσαι, οικονομική κρίση αλλά είπαμε η φτώχεια θέλει καλοπέραση.<br /><br />Το ταξίδι κουραστικό..2 ώρες σχεδόν, το πρόγραμμα έλεγε ότι θα ανοίξουν οι πύλες κατά της 15.00, εντάξει στην Ελλάδα βρισκόμαστε, περίπου στις 17.00 μπήκαμε στο στάδιο. Ο χώρος αρκετά μέτριος, τα vip εισιτήριά μας ήταν για τις κερκίδες που δεν άξιζαν καθόλου, διότι ήτανε πλαϊ από την σκηνή και με ήχο εντελώς χάλια.Τσάμπα λοιπόν τα παραπάνω χρήματα, αλλά όλα οκ, κατεβήκαμε στην αρένα.Πράσσειν άλογα, Dokken και firewind μας "απασχόλησαν" μέχρι την εμφάνιση των Scorpions.Και τονίζω το "απασχόλησαν" διότι η μουσική τους παραήταν heave για τα γούστα μας. Κατά της 22.00 γλυκιά αναμονή τέλος! Οι γερόλυκοι ροκάδες σκορπιοί ανεβήκανε στην σκηνή.<br />Τι να σας πρωτοπεριγράψω.. όσοι βρεθήκατε ξανά σε συναυλία τους με καταλαβαίνετε..<br /><br />Η φωνή του Klaus Meine έχει μείνει αναλίωτη από το 1969 που ξεκίνησε το θρυλικό συγκρότημα! Γλυκιά φωνή από μέταλο (χρυσάφι;), που δένει απίστευτα με την hard rock μουσική τους.<br /><br />Ο Ντράμερ James Kottak, έκανε ΤΟ σόου πάνω από τα τύμπανά του.. έλεος, τί ενεργητικότητα θεέ μου!<br /><br />Οι κιθαρίστες κα-τα-πλη-κτι-κοί.<br /><br />Τα υπέροχα τραγούδια τους send me an angel, wind of change, Rock you like an Hurricane, no one like you πλημύρισσαν το στάδιο και τις καρδιές μας..εξακολουθούν ν΄ανατριχιάζουν και θα ανατριχιάζουν όσο υπάρχει γη νομίζω..<br />Δυστυχώς η υπέροχη βραδιά τέλειωσε πολύ σύντομα (μόνο 1,30 ώρα), όλα τα ωραία άλλωστε τελειώνουν γρήγορα. Εύχομαι πραγματικά να ξαναζήσω τέτοιες στιγμές, και να ξαναέχω την ευκαιρία κάπου κάποτε να τους ξανααπολαύσω...<br /><br />Σίγουρα A NIGHT TO REMEMBER για όλους μας που βρεθήκαμε εκεί..<br /><br /><object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/7AOfBxuLXo8&hl=en&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/7AOfBxuLXo8&hl=en&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-85947505440344195112009-07-06T02:05:00.000-07:002009-07-06T02:21:35.680-07:00Ηράκλειο μια πόλη - μουσείο<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvmfvtMDn7GUlYzWcIu6fJ6n6bZUyUZ45XMcGSBQYpF7o96-LqA5t62_fOan9cQOPcm00ef4nE4sH46nhTXwrpC3XIpmQK-R0y44x7UjZzU4grUAUYWbCK5Vz85fLiZ1vQHzu-5dboU2Q/s1600-h/HRAKLEIO.JPG"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer; width: 400px; height: 300px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvmfvtMDn7GUlYzWcIu6fJ6n6bZUyUZ45XMcGSBQYpF7o96-LqA5t62_fOan9cQOPcm00ef4nE4sH46nhTXwrpC3XIpmQK-R0y44x7UjZzU4grUAUYWbCK5Vz85fLiZ1vQHzu-5dboU2Q/s400/HRAKLEIO.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5355270944768086898" border="0" /></a>Το άρθρο είναι από το ένθετο των Νέων - διακοπές <a href="http://www.tanea.gr/default.asp?pid=28&ct=18&artid=4524804">εδώ</a><div><br /></div><br />Τη φωτογραφία την δανείστηκα από τη φίλη μου την Φωτεινή <a href="http://samafoti.blogspot.com/2009/07/blog-post_04.html">Ζήσε την στιγμή</a><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><b><br /></b></span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;font-family:Arial;font-size:12;" ><b><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">Η πόλη που όλοι λατρεύουν να... μισούν, λόγω της πυκνής και άναρχης δόμησης, έχει πάρα πολλές ομορφιές, αρκεί να τη δει κανείς </span></b><b><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">με άλλο μάτι. Μόνο έτσι θα ανακαλύψει βενετσιάνικα κτίρια, μουσεία- θησαυροφυλάκια γνώσεων, σπουδαίους </span></b><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"><br /></span><b><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">αρχαιολογικούς χώρους, πεντακάθαρες παραλίες και, πάνω απ΄ όλα, φιλόξενους κατοίκους. </span></b><br /><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">O καλύτερος τρόπος για να γνωρίσετε το Ηράκλειο είναι περπατώντας (το αυτοκίνητο καλύτερα να το ξεχάσετε αν δεν θέλετε να πληρώνετε συνέχεια πάρκινγκ ή... κλήσεις). Αγαπημένος περίπατος ντόπιων αλλά και επισκεπτών είναι αυτός από το </span><b><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">φρούριο Κούλε </span></b><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">μέχρι τον φάρο στην άκρη του λιμανιού. Η λέξη Κούλες είναι τουρκική και σημαίνει «φρούριο στη θάλασσα». Έργο των Βενετών το </span><b><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">Rocca a Μare</span></b><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">, όπως ονομαζόταν τότε, πήρε την τελική μορφή του ανάμεσα στα 1523 και 1540. Σε περίοπτες θέσεις, θα δείτε τα εντοιχισμένα μαρμάρινα λιοντάρια του Αγίου Μάρκου, σύμβολα των Βενετών.<br /><br />Απέναντι από τον Κούλε, τα κτίρια που μοιάζουν με τούνελ είναι ό,τι απέμεινε από ένα μεγάλο συγκρότημα </span><b><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">Νεωρίων</span></b><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">. Το μεγαλύτερο μέρος τους κατεδαφίστηκε προκειμένου να περάσει ο δρόμος! «Είναι γεγονός πως οι μεγαλύτερες καταστροφές έγιναν από τους δικούς μας ανθρώπους», λέει αρχαιολόγος η κ. Χρυσούλα Τζομπανάκη.<br /><br />Μπροστά από την είσοδο του </span><b><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">Μουσείου Ιστορίας </span></b><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">θα δείτε τη </span><b><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;">Μονή Αγίου Πέτρου Δομινικανών</span></b><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"> </span><span class="Apple-style-span" style="font-size:medium;"><b></b>. Κτίστηκε από τάγματα των Δομινικανών τον 13ο αι., περίοδο που ήταν μέσα από τα Τείχη. Μάλιστα, σύμφωνα με την κ. Τζομπανάκη, οι μοναχοί άνοιγαν τρύπες στα Τείχη προκειμένου να ψαρεύουν στη θάλασσα. Αν έχετε χρόνια να επισκεφθείτε το Ηράκλειο θα τρίβετε τα μάτια σας με την αναστήλωσή της. Μοναδικό αισθητικό πρόβλημα, οι τεράστιες πέτρινες αντηρίδες που στηρίζουν το κτίριο αλλοιώνοντας την αυθεντική εικόνα. </span></span></div><div><a href="http://samafoti.blogspot.com/2009/07/blog-post_04.%22"></a><br /><br /></div>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-84071339834487674552009-07-03T02:26:00.000-07:002009-07-03T02:28:40.189-07:00ΗΤΑΝ ΑΝΑΓΚΗ;<span class="Apple-style-span" style="font-family:Arial;font-size:7;"><span class="Apple-style-span" style=" white-space: pre;font-size:48px;"><span class="Apple-style-span" style=" ;font-size:10px;"><object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/24YdEa5bDgs&hl=en&fs=1&"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/24YdEa5bDgs&hl=en&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object></span></span></span>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-55861997377349746632009-06-30T23:19:00.000-07:002009-06-30T23:25:55.849-07:00Έτσι κάνουν τα παληκάρια!<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSaaryW5N-4PBJ99sA_nQLFPm6ClytwEiFeeqcV6SipqC86IDYof0anbzkwb95Oel_IX_8Iq549mLDFqj70060n-wwpZ5tq6tyQWyMuFDfNqbm87O_kvMMqn9YaT-8YewYbhABEMFsFQo/s1600-h/lung_cancer.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5353374094495707954" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 263px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSaaryW5N-4PBJ99sA_nQLFPm6ClytwEiFeeqcV6SipqC86IDYof0anbzkwb95Oel_IX_8Iq549mLDFqj70060n-wwpZ5tq6tyQWyMuFDfNqbm87O_kvMMqn9YaT-8YewYbhABEMFsFQo/s400/lung_cancer.jpg" border="0" /></a><br /><div></div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div>.....Αυτός λοιπόν είχε όλα τα πάθη˙ μα τα’κοψε όλα, με το σπαθί. Κάπνιζε σα φουγάρο˙ ένα πρωί σηκώθηκε, πήγε στο χωράφι ν’αλετρίσει, έφτασε, ακούμπησε στο φράχτη, έχωσε, θεριακλής όπως ήταν, με λαχτάρα το χέρι του στη ζώνη, να βγάλει την καπνοσακούλα, να στρίψει ένα τσιγάρο πριν πιάσει δουλειά. Τραβάει την καπνοσακούλα, άδεια, πανί με πανί˙ είχε ξεχάσει να την γεμίσει στο σπίτι.»</div><br /><div>Άφρισε από το κακό του, μούγκρισε˙ και μονομιάς, μ’ένα πήδο, στράφηκε πίσω κι άρχισε να τρέχει κατά το χωριό˙ τον είχε, βλέπεις, κυριέψει το πάθος. </div><br /><div>Μα ξαφνικά, εκεί που’τρεχε – ο άνθρωπος σου λέω είναι μυστήριο – στάθηκε, ντράπηκε, έβγαλε την καπνοσακούλα, την έκανε με τα δόντια του χίλια κομάτια και την τσαλαπάτησε λυσσασμένος»-Άτιμη, άτιμη! μούγκριζε˙ πουτάνα!»Κι από την ώρα εκείνη, σε όλη του τη ζωή, δεν έβαλε τσιγάρο στο στόμα του.»</div><br /><div>Έτσι κάνουν τα παλικάρια, αφεντικό˙ καληνύχτα!</div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div>Απόσπασμα από τον '΄Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά" του Νίκου Καζαντζάκη.</div>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-56888605953135675292009-06-05T10:31:00.000-07:002009-06-05T10:40:33.516-07:00Το σπίτι μας, η γη μας<div><br /></div><div><br /></div><object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/bkguDgbhYG4&hl=en&fs=1&"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/bkguDgbhYG4&hl=en&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object><div><span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;"><span class="Apple-style-span" style="font-style: italic;">Έτσι συχνά όταν μιλώ για τον ήλιο</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;"><span class="Apple-style-span" style="font-style: italic;">μπερδεύεται στη γλώσσα μου ένα</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;"><span class="Apple-style-span" style="font-style: italic;">μεγάλο κόκκινο τριαντάφυλλο</span></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;"><span class="Apple-style-span" style="font-style: italic;">αλλά δεν μου είναι βολετό να σωπάσω...</span></span></div><div><br /></div><div>Ο αγαπημένος ποιητής της φύσης ο Ελύτης τα έχει πει όλα στα υπέροχα ποιήματά του, σε εμάς απομένει να αγαπήσουμε και να προστατεύσουμε την γη μας, να μεταδώσουμε στα παιδιά μας την κατάλληλη παιδεία και αγάπη για το περιβάλλον μας.</div><div><br /><br /></div>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-32755189561877129022009-05-27T01:09:00.000-07:002009-05-27T01:35:23.784-07:00Έφυγε από τη ζωή ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVojrmzw9gPvk2Hsii1fg9dlEFPwIhOkFyNXVMUwb3b_pH-XPY6jiNEU9s6_tEBo9aKbvaYmkjZpOt9KW1G6U4xnNfHBrOmk6b7UbJ45vsm8xRTpqDUY3qXvtdFQ4vnqGdNZycerOknpE/s1600-h/%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5340414223430999458" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 250px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVojrmzw9gPvk2Hsii1fg9dlEFPwIhOkFyNXVMUwb3b_pH-XPY6jiNEU9s6_tEBo9aKbvaYmkjZpOt9KW1G6U4xnNfHBrOmk6b7UbJ45vsm8xRTpqDUY3qXvtdFQ4vnqGdNZycerOknpE/s400/%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BD%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82.jpg" border="0" /></a><br /><div>Θα ήθελα να αναδημοσιεύσω εδώ την τελευταία συνέντευξη του βουλευτή του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ στην εφημερίδα Αυγή, θεωρώ ότι ο πολιτικός μας χώρος χάνει ένα από τα πιο αξιόλογα και δυνατά μυαλά του.. σίγουρα είχε να δώσει πολλά ακόμη αλλά δυστυχώς ο καρκίνος τον πρόλαβε.</div><div>Το μπλογκ μου δεν είναι σε καμία περίπτωση πολιτικό ή ειδησεογραφικό όπως θα έχετε καταλάβει.. όμως ή είδηση του θανάτου του Παπαγιαννάκη με πόνεσε το πρωί, ήταν ένας από τους λίγους ανθρώπους που όταν μιλούσε στην τηλεόραση με καθήλωνε, του έλειπε το βασικότερο χαρακτηριστικό των περισσοτέρων πολιτικών, ο ξύλινος λόγος.</div><div> </div><div> </div><div>Συνέντευξη στον ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ<br />Ο πλέον συνεπής ευρωπαϊστής πολιτικός της χώρας, ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης, αποδίδει την οικονομική κρίση στη συνολική λειτουργία του συστήματος, αλλά και στη λειτουργία της Ε.Ε. που εν πολλοίς δεν διέφερε. Με συνέντευξή του στην "Κ.Α." αναλύει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο τις τρέχουσες εξελίξεις στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και, όπως πάντα, δεν αρκείται στις διαπιστώσεις. Προτείνει συγκεκριμένα πράγματα.</div><div><br />* Μπορούμε να βγούμε από την κρίση με περισσότερα δικαιώματα για τους εργαζομένους, όπως υποσχέθηκε ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός Θαπατέρο;</div><div><br /><strong>Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Δεν έχει, όμως, σχέση με την κρίση. Υπό προϋποθέσεις, η κρίση μπορεί να φέρει άλλα θετικά.</strong></div><strong><div><br /></strong></div>* Όπως;<div><br /><strong>Αλλαγές στον τρόπο κατανάλωσης, στην κυκλοφορία, στην οργάνωση της ζωής της πόλης, μια πιο λιτή αντίληψη για τη ζωή, που είναι πιο κοντά στις οικολογικές αντιλήψεις.</strong></div><strong><div><br /></strong></div>* Ακούσαμε τον πρώην πρωθυπουργό κ. Σημίτη να αποδίδει πολλά από τα δεινά της Ευρώπης στον κ. Μπαρόζο.<div><br /><strong>Δεν νομίζω ότι είναι τόσο αφελής. Βάρεσε τον κ. Μπαρόζο, και σωστά, γιατί αυτό που εκκρεμεί είναι αν τα κράτη μέλη θα τον ψηφίσουν για πρόεδρο της Κομισιόν. Επομένως για τον “Μπαρόζο σου μιλάω, για τον Μπαρόζο μου μιλάς”. Θα έπρεπε να ήταν διαβολική προσωπικότητα για να ευθύνεται για όλα τα δεινά. Η κρίση είναι αποτέλεσμα της συνολικής λειτουργίας του συστήματος.</strong></div><div><br />* Μήπως είναι και αποτέλεσμα της λειτουργίας της Ε.Ε.;</div><div><br /><strong>Δεν υπήρξε μεγάλη αντίφαση ανάμεσα στο ένα και στο άλλο. Ωστόσο η ύπαρξη της Ε.Ε. και ορισμένοι μηχανισμοί της βοήθησαν και στο να αμβλυνθούνε, για ένα διάστημα τουλάχιστον, πλευρές της κρίσης. Πρέπει να σκεφτούμε τι θα γίνει στο μέλλον, δηλαδή για την Οικονομική και Νομισματική Ένωση, για το κοινό νόμισμα. Είδατε ότι χώρες που ήταν φανατικά εναντίον τώρα παρακαλάνε να γίνουν ακόμα και αύριο το πρωί μέρος της ευρωζώνης.</strong></div><strong><div><br /></strong></div>* Αν μπορούσαμε με τίτλους να πούμε 3-4 πράγματα που θα έπρεπε να γίνουν για την Ε.Ε., ποια θα ήταν αυτά;<div><br /><strong>Να προχωρήσει ταχύτητα η ευρωπαϊκή ενοποίηση. Εν πάση περιπτώσει, επειδή αυτό δεν θα γίνει σε μια μέρα, να προχωρήσει αμέσως η ενοποίηση της οικονομικής διαχείρισης. Να υπάρξει οικονομική πολιτική, να αποκτήσει η Ε.Ε. έναν υπουργό Οικονομικών και ένα συμβούλιο. Κάνει εν μέρει αυτή τη δουλειά η άτυπη σύνοδος των υπουργών της ευρωζώνης, λόγω της ύπαρξης του κ. Γιουνκέρ. Αν φύγει όμως; Επίσης ένα ευρύ πανευρωπαϊκό πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων, με στόχο να τονώσει την οικονομία και να δημιουργήσει θέσεις απασχόλησης.</strong></div><strong><div><br /></strong></div>* Μου δώσατε καλή πάσα για να σας ρωτήσω για την πρόβλεψη του κ. Γιούνκερ περί ενδεχόμενης κοινωνικής έκρηξης.<div><br /><strong>Αυτό το λένε πολλοί. Δεν νομίζω πάντως ότι ο κ. Γιουνκέρ έκανε κάποια νέου τύπου ανάλυση</strong>.</div><div><br />* <strong>Οι θέσεις που εκφράζει η σοσιαλδημοκρατία μάλλον είναι οι ζητούμενες, όμως τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα δεν έχουν την ίδια απήχηση. Πού το αποδίδετε;<br />Όταν κάποιες ιδέες-προτάσεις έχουν ωριμάσει ιστορικά, είναι σωστές και αναγκαίες, πολλές φορές αυτονομούνται από τους πολιτικούς φορείς που τις γέννησε. Και όταν πολιτικοί φορείς της σοσιαλδημοκρατίας αυτονομούνται από τις βασικές αρχές, όπως δημόσια παρέμβαση, δημόσιος τομέας, επενδύσεις από το κράτος, και πάνε προς αλλού, τα υιοθετούν όλοι. Από τον Ομπάμα μέχρι τους πάντες.<br />Είμαι πεπεισμένος ότι πρέπει να γίνει προσπάθεια να επιστρέψουν οι σοσιαλδημοκράτες και όσοι είναι γύρω τους στις βασικές αρχές που είχαν εδώ και δεκαετίας, που είναι μεταρρύθμιση, εκσυγχρονισμός, δημόσια παρέμβαση, κοινωνικό κράτος και να προστεθεί η οικολογία. </strong></div><div> </div><div> </div><div>Περισσότερα εδώ <a href="http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=458866">http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=458866</a><br /></div>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-13172465977570971282009-05-21T01:50:00.000-07:002009-05-21T01:59:24.936-07:00Μάϊος, ο μήνας των κεραυνών!<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCTpX2QFGqB4wFFuMlS7wnxPQWRAmAfZy5AXudrj-JhqRTRcHD6kW7WTrgCFKY35pwCbwuGyKK4T2ZSI5FSC1SSQ4yYS2T3Z5HzONftwYza-16tihqOKBKTvCSqra8_hbnhGa-KgutwiA/s1600-h/keravnoi.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5338197487202618818" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 199px; CURSOR: hand; HEIGHT: 136px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCTpX2QFGqB4wFFuMlS7wnxPQWRAmAfZy5AXudrj-JhqRTRcHD6kW7WTrgCFKY35pwCbwuGyKK4T2ZSI5FSC1SSQ4yYS2T3Z5HzONftwYza-16tihqOKBKTvCSqra8_hbnhGa-KgutwiA/s400/keravnoi.jpg" border="0" /></a><br /><div>Ένα άρθρο στην εφημερίδα "Τα Νέα" που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση...εάν δεν το έχετε ήδη διαβάσει, διαβάστε το εδώ.</div><div></div><div>πηγή:<a href="http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4517600">http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4517600</a></div><div></div><div></div><div></div><div>Έως και 70.000 κεραυνούς σε μία ημέρα έχουν εντοπίσει τα συστήματα καταγραφής στην Ελλάδα. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή οι κεραυνοί αποδεικνύονται... εμπρηστές δασών καθώς ευθύνονται για το 6% των δασικών πυρκαγιών, ενώ σύμφωνα με τους επιστήμονες κάποιες φορές το ποσοστό υπερβαίνει το 10%. Και δεν είναι μόνο αυτό. Ειδικοί αναφέρουν ότι τα τελευταία χρόνια τον Μάιο καταγράφονται ανθρώπινες απώλειες λόγω κεραυνών. Οι πρώτες δασικές πυρκαγιές στη Χαλκιδική που ξέσπασαν το τελευταίο διήμερο, προκλήθηκαν από κεραυνούς. Τρεις εστίες φωτιάς εντοπίστηκαν και κατασβέστηκαν γρήγορα στη Σιθωνία το βράδυ της Κυριακής, ενώ από κεραυνό προκλήθηκε και η πυρκαγιά το βράδυ της Δευτέρας στο Άγιον Όρος, κοντά στα σύνορα με την Ουρανούπολη. «Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων- πέντε ωρών που παρουσιάζουν έξαρση οι καταιγίδες, τα συστήματά μας καταγράφουν την πτώση έως και 30.000 κεραυνών στον ελλαδικό χώρο. Μάλιστα, το ρεκόρ έχει φτάσει τους 70.000 κεραυνούς κατά τη διάρκεια μίας καλοκαιρινής ημέρας» λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Κώστας Λαγουβάρδος, μετεωρολόγος του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Η συχνότητα «Η μεγαλύτερη συχνότητα κεραυνών στη Βόρεια Ελλάδα παρατηρείται αυτή την περίοδο, στα τέλη Μαΐου με αρχές Ιουνίου. Όσο κινούμαστε νοτιότερα τόσο η “περίοδος των κεραυνών” γίνεται μεγαλύτερη, με αποτέλεσμα στην Κρήτη για παράδειγμα να καταγράφεται μεγάλη συχνότητα καταιγίδων και κεραυνών καθ΄ όλη τη διάρκεια του έτους», λέει στα «ΝΕΑ» ο διευθυντής του Τομέα Μετεωρολογίας- Κλιματολογίας του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ κ. Θεόδωρος Καρακώστας. Το γεγονός βέβαια ότι στη Βόρεια Ελλάδα οι περισσότεροι κεραυνοί καταγράφονται κυρίως την περίοδο Μάιος- Ιούνιος λειτουργεί αποτρεπτικά για την πρόκληση δασικών πυρκαγιών, αφού το έδαφος είναι συνήθως υγρό αυτή την εποχή. Αντίθετα, στις μεγάλες ξηρασίες του Ιουλίου και του Αυγούστου η πτώση κεραυνού σε πυκνή δασική έκταση έχει πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να προκαλέσει φωτιά, λένε οι επιστήμονες. «Το 20% των δασικών πυρκαγιών οφείλεται σε φυσικά συμβάντα και τυχαία περιστατικά, παρότι οι περισσότερες από αυτές καταγράφονται από την Πυροσβεστική Υπηρεσία ως “φωτιές αγνώστου αιτίας”. Τους καλοκαιρινούς μήνες οι κεραυνοί πιθανόν να προκαλούν ακόμη και το 10% των δασικών πυρκαγιών», σημειώνει ο καθηγητής Δασολογίας στο ΑΠΘ κ. Αναστάσιος Παπασταύρου.<br />ΕΠΟΧΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ<br />Το καλοκαίρι χτυπούν την ξηρά, ενώ τον χειμώνα καταγράφονται περισσότεροι κεραυνοί στη θάλασσα .</div><div>Περισσότερα <a href="http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4517618">http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4517618</a> </div>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-66036652320647067532009-05-18T02:26:00.000-07:002009-05-18T03:15:21.112-07:00Χρήσιμες συμβουλές υγείας<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiL_AT_DDlo25HErPUI36xg2f7-avJDRNsAehDyJUHs_DekgvBuVGXX9Ggn1UgvMz70M1ZootRU8s5_1UWtcvnRQYJgA9CJMkf2RcPSKjsJ0muO2-D2p08WrbCPON7QTJWY4y80Nyhyphenhyphen8q0/s1600-h/health.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5337105447560767410" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiL_AT_DDlo25HErPUI36xg2f7-avJDRNsAehDyJUHs_DekgvBuVGXX9Ggn1UgvMz70M1ZootRU8s5_1UWtcvnRQYJgA9CJMkf2RcPSKjsJ0muO2-D2p08WrbCPON7QTJWY4y80Nyhyphenhyphen8q0/s400/health.jpg" border="0" /></a><br /><div><strong></strong></div><br /><div><strong></strong></div><br /><div><strong>Στο διαδύκτιο βρήκα ότι ίσως είναι hoax..νομίζω όμως ότι εμπεριέχει αρκετές αλήθειες..</strong></div><br /><div><strong></strong></div><br /><div><strong>ΑΦΟΥ ΕΠΙ ΣΕΙΡΑ ΕΤΩΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕ ΟΤΙ Η ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ (ΤΟΝΙΖΟΥΜΕ ΤΟ «ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ») ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ, ΤΟ JOHN HOPKINS ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ. </strong></div><br /><div></div><br /><div>Ενημέρωση για τον καρκίνο από το νοσοκομείο John Hopkins: </div><br /><div>1. Κάθε άνθρωπος έχει καρκινικά κύτταρα στο σώμα του. Αυτά τα καρκινικά κύτταρα δεν φαίνονται στις συνήθεις εξετάσεις, εφόσον δεν έχουν πολλαπλασιαστεί σε ορισμένα δισεκατομμύρια. Όταν ο γιατρός διαβεβαιώνει τους καρκινοπαθείς ότι δεν υπάρχουν πλέον καρκινικά κύτταρα στο σώμα τους μετά από θεραπεία, αυτό σημαίνει απλώς ότι είναι αδύνατη η ανίχνευση των καρκινικών κυττάρων στις εξετάσεις τους, επειδή ο αριθμός τους δεν ανέρχεται καν στοανιχνεύσιμο ποσό.</div><br /><div>2. Καρκινικά κύτταρα εμφανίζονται από 6 έως και περισσότερες από 10 φορές στη ζωή ενός ανθρώπου.</div><br /><div>3. Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου είναι ισχυρό, τα καρκινικά κύτταρα καταστρέφονται και έτσι αποτρέπεται ο πολλαπλασιασμός τους και κατά συνέπεια ο σχηματισμός όγκων.</div><br /><div>4. Όταν κάποιος έχει καρκίνο αυτό υποδεικνύει ότι παρουσιάζει πολλαπλές διατροφικές ελλείψεις. Κάτι τέτοιο μπορεί να οφείλεται σε γενετικούς, περιβαλλοντικούς και διατροφικούς παράγοντες, καθώς και στον τρόπο ζωής του ατόμου.</div><br /><div>5. Για να ξεπεραστούν οι πολλαπλές διατροφικές ελλείψεις, πρέπει να αλλάξει η διατροφή και να συμπεριληφθούν συμπληρώματα, τα οποία θα ενισχύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα. </div><br /><div>6. Η χημειοθεραπεία έχει να κάνει με τη δηλητηρίαση των ραγδαία αναπτυσσόμενων καρκινικών κυττάρων, αλλά και με την καταστροφή των ραγδαία αναπτυσσόμενων υγειών κυττάρων στο μυελό των οστών, την γαστρεντερική οδό κ.λπ. και μπορεί να προκαλέσει οργανικές βλάβες, στο ήπαρ, τους νεφρούς, την καρδιά, τους πνεύμονες κ.λπ.</div><br /><div>7. Η ακτινοβολία καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα και παράλληλα, καυτηριάζει, σημαδεύει και καταστρέφει υγιή κύτταρα, ιστούς και όργανα.<br />8. Η αρχική θεραπεία με ακτινοβολίες και χημειοθεραπεία συχνά μειώνει το μέγεθοςενός όγκου. Ωστόσο, η παρατεταμένη χρήση χημειοθεραπείας και ακτινοβολίας δεν έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω καταστροφή ενός όγκου.</div><br /><div>9. Όταν το σώμα φέρει υπερβολικό τοξικό φορτίο από χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες, το ανοσοποιητικό σύστημα έχει είτε κατασταλεί είτε καταστραφεί, έτσι το άτομο μπορεί να υποκύψει σε διάφορα είδη μολύνσεων και επιπλοκών.</div><br /><div>10. Η χημειοθεραπεία και η ακτινοβολία μπορούν να προκαλέσουν τη μετάλλαξη των καρκινικών κυττάρων, ούτως ώστε να γίνουν πιο ανθεκτικά με αποτέλεσμα να καταστρέφονται πιο δύσκολα. Οι χειρουργικές επεμβάσεις μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την εξάπλωση των καρκινικών κυττάρων και σε άλλες περιοχές.</div><br /><div>11. Ένας αποτελεσματικός τρόπος καταπολέμησης του καρκίνου είναι η εξασθένηση των καρκινικών κυττάρων, με το να μην τους παρέχεται η τροφή που χρειάζονται για να πολλαπλασιαστούν.</div><br /><div><strong><em>ΤΑ ΚΑΡΚΙΝΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΜΕ:<br /></em></strong>α. Η ζάχαρη τρέφει τον καρκίνο. Αφαιρώντας τη ζάχαρη από τη διατροφή μας απομακρύνουμε μία σημαντική πηγή ενέργειας από τα καρκινικά κύτταρα. Τα υποκατάστατα ζάχαρης, όπως τα Canderel , NutraSweet, Equal, Spoonful κ.λπ. παράγονται από ασπαρτάμη, που είναι βλαβερή. Ένα καλύτερο φυσικό υποκατάστατο θα ήταν το μέλι Manuka ή οι μελάσες αλλά μόνο σε πολύ μικρές ποσότητες. Το επιτραπέζιο αλάτι περιέχει χημικές προσθήκες για να αποκτήσει το λευκό του χρώμα. Καλύτερη εναλλακτική είναι μπαχαρικά τύπου Bragg's aminos ή θαλασσινό αλάτι.</div><br /><div>β. Το γάλα κάνει το σώμα μας να παράγει βλέννα, ιδίως στη γαστρεντερική οδό. Ο καρκίνος τρέφεται από τη βλέννα. Διακόπτοντας το γάλα και υποκαθιστώντας το με γάλα σόγιας χωρίς προσθήκη γλυκαντικών, τα καρκινικά κύτταρα εξασθενούν.</div><br /><div>γ. Τα καρκινικά κύτταρα ευδοκιμούν σε όξινα περιβάλλοντα. Μία διατροφή βασισμένη στο κρέας είναι όξινη. Είναι προτιμότερο να τρώμε ψάρι και λίγο κοτόπουλο, από ότι μοσχαρίσιο ή χοιρινό κρέας. Το κρέας περιέχει επίσης αντιβιοτικά, αυξητικές ορμόνες και παράσιτα που είναι όλα επιβλαβή, ειδικά για καρκινοπαθείς.</div><br /><div>δ. Μία διατροφή που αποτελείται από 80% φρέσκους χυμούς και λαχανικά, σιτηρά ολικής αλέσεως, σπόρους, ξηρούς καρπούς και λίγα φρούτα σας βοηθά να δημιουργήσετε ένα αλκαλικό περιβάλλον στο σώμα σας. Το 20% μπορεί να αποτελείται από μαγειρεμένα γεύματα στα οποία να περιλαμβάνονται τα φασόλια. Οι χυμοί από φρέσκα λαχανικά παρέχουν ζωντανά ένζυμα που απορροφούνται εύκολα και φτάνουν στα κύτταρα μέσα σε 15 λεπτά τρέφοντας και ενισχύοντας την ανάπτυξη υγιών κυττάρων. Για την πρόσληψη ζωντανών ενζύμων και τη δημιουργία υγιών κυττάρων δοκιμάστε να πιείτε φρέσκο χυμό λαχανικών (από τα περισσότερα λαχανικά, συμπεριλαμβανομένων των βλαστών από τα φασόλια) και να φάτε ωμά λαχανικά 2 ή 3 φορές την ημέρα. Τα ένζυμα καταστρέφονται σε θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών Κελσίου (104 βαθμοί Φαρενάιτ).</div><br /><div>ε. Αποφεύγετε καφέ, τσάι και σοκολάτα, τα οποία περιέχουν μεγάλη ποσότητα καφεΐνης. Το πράσινο τσάι είναι η καλύτερη εναλλακτική και έχει ιδιότητες κατά του καρκίνου. Νερό, καλύτερα καθαρισμένο ή φιλτραρισμένο, για την αποφυγή γνωστών τοξινών και βαρέων μετάλλων που περιέχονται στο νερό της βρύσης. Το αποσταγμένο νερό είναι όξινο και καλύτερα να αποφεύγεται.</div><br /><div>12. Η πρωτεΐνη του κρέατος είναι δύσπεπτη και απαιτεί πολλά πεπτικά ένζυμα. Το άπεπτο κρέας που παραμένει στα έντερα αποσυντίθεταικαι έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη συσσώρευση τοξικών ουσιών.</div><br /><div>13. Τα τοιχώματα των καρκινικών κυττάρων αποτελούνται από μία σκληρή πρωτεϊνική στιβάδα. Αποφεύγοντας ή μειώνοντας την κατανάλωση κρέατος απελευθερώνονται περισσότερα ένζυμα που επιτίθενται στα πρωτεϊνικά τοιχώματα των καρκινικών κυττάρων με αποτέλεσμα τα κύτταρα φονείς να μπορούν να τα καταστρέψουν.</div><br /><div>14. Ορισμένα υποκατάστατα ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα (IP6, Flor ssence, Essiac, αντιοξειδωτικά, βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία, ουσιαστικά λιπαρά οξέα κ.λπ.). Άλλα υποκατάστατα όπως η βιταμίνη Ε είναι γνωστό ότι προκαλούν απόπτωση ή προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο, τη φυσιολογική μέθοδο του σώματος να απορρίπτει τα κατεστραμμένα, ανεπιθύμητα ή αχρείαστα κύτταρα. </div><br /><div>15. Ο καρκίνος είναι μία ασθένεια του μυαλού, του σώματος και της ψυχής. Ένα ενεργό και θετικό πνεύμα θα βοηθήσει τον μαχητή του καρκίνου να επιβιώσει. Ο θυμός, η πικρία και τα δυσάρεστα συναισθήματα θέτουν το σώμα σε ένα αγχώδες και όξινο περιβάλλον. Μάθετε το πνεύμα σας να αγαπά και να συγχωρεί. Μάθετε να χαλαρώνετε και να απολαμβάνετε τη ζωή. </div><br /><div>1 6. Τα καρκινικά κύτταρα δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν σε οξυγονωμένα περιβάλλοντα. Η καθημερινή άσκηση και οι βαθιές αναπνοές βοηθούν στη διοχέτευση περισσότερου οξυγόνου στα κύτταρα. Η οξυγονοθεραπεία είναι μία ακόμα μέθοδος που χρησιμοποιείται για την καταστροφή των καρκινικών κυττάρων.(ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΣΑΣ ΠΡΟΣΩΠΑ) ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ JOHN HOPKINS, Η.Π.Α. - ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ.<br />1. Μην τοποθετείτε πλαστικά δοχεία σε φούρνο μικροκυμάτων.2. Μην τοποθετείτε δοχεία με νερό στην κατάψυξη.3. Μην τοποθετείτε πλαστικές μεμβράνες σε φούρνο μικροκυμάτων.Το Johns Hopkins έστειλε πρόσφατα αυτό το μήνυμα σε ένα από τα ενημερωτικά του δελτία. Οι πληροφορίες αυτές κυκλοφόρησαν και στο Walter Reed Army Medical Center. Οι διοξίνες προκαλούν καρκίνο και ειδικά καρκίνο του μαστού.Είναι ιδιαίτερα δηλητηριώδεις για τα κύτταρα του σώματός μας. Μην ψύχετε πλαστικά μπουκάλια με νερό, καθώς η διαδικασία αυτή απελευθερώνει διοξίνες από το πλαστικό. Πρόσφατα ο Δρ. Edward Fujimoto, Διευθυντής του προγράμματος ευεξίας στο Castle Hospital εμφανίστηκε σε μία τηλεοπτική εκπομπή για να εξηγήσει αυτόν τον κίνδυνο για την υγεία μας. Μίλησε για τις διοξίνες και για το πόσο μας βλάπτουν. Τόνισε ότι δεν πρέπει να θερμαίνουμε τρόφιμα στο φούρνο μικροκυμάτων μέσα σε πλαστικά δοχεία. Αυτό ισχύει κυρίως για τρόφιμα που περιέχουν λιπαρά. Πρόσθεσε ότι ο συνδυασμός λίπους, υψηλής θερμοκρασίας και πλαστικού, απελευθερώνει διοξίνη στο φαγητό και στη συνέχεια στα κύτταρα του σώματος. Αντ' αυτού συνέστησε τη χρήση γυαλιού, όπως CorningWare, Pyrex ή κεραμικών δοχείων για τη θέρμανση τροφίμων. Το αποτέλεσμα είναι ίδιο, αλλά χωρίς διοξίνες. Έτσι, στιγμιαία τρόφιμα και σούπες που θερμαίνονται σε φούρνο μικροκυμάτων πρέπει να αφαιρούνται από τις πλαστικές τους συσκευασίες και να θερμαίνονται σε άλλο δοχείο. Το χαρτί δεν είναι κακό αλλά δεν ξέρεις ποτέ τι περιέχει. Ασφαλέστερη λύση είναι η χρήση σκευών από πυρίμαχο γυαλί, Corning Ware κ.λπ. Το πρόβλημα της διοξίνης είναι ένας από τους λόγους. Επίσης επεσήμανε ότι πλαστικές μεμβράνες όπως εκείνες τύπου Sanitas, είναι το ίδιο επικίνδυνες όταν τοποθετούνται πάνω από τρόφιμα που μαγειρεύονται στο φούρνο μικροκυμάτων. Καθώς θερμαίνεται το φαγητό, η υψηλή θερμοκρασία προκαλεί ουσιαστικά την τήξη δηλητηριωδών τοξινών από την πλαστική μεμβράνη και τη διοχέτευσή τους στο φαγητό. Αντί της μεμβράνης καλύπτετε το φαγητό με μία χαρτοπετσέτα ή χαρτί κουζίνας. </div>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-10009808577391807852009-05-04T03:00:00.001-07:002009-05-04T03:09:11.647-07:00Κίνημα slown down…μειώστε ταχύτητα!<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6OOZ_w-Pq4CPu1Lg9G_JxHUMj3rGaKC8-a4kaffiYYx4lYHwDztKOAPrbeaNO8TiQmPnHda2e0c71o3fgJnEPeDqiRmi4gM1gNbUhqwfYETKa9K_yOXupyohMGGzQmgS5hYTlmFV8IFo/s1600-h/slow_down.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5331907151107711586" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 379px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6OOZ_w-Pq4CPu1Lg9G_JxHUMj3rGaKC8-a4kaffiYYx4lYHwDztKOAPrbeaNO8TiQmPnHda2e0c71o3fgJnEPeDqiRmi4gM1gNbUhqwfYETKa9K_yOXupyohMGGzQmgS5hYTlmFV8IFo/s400/slow_down.jpg" border="0" /></a> Ενημερωθήκατε για το νέο κίνημα που προτρέπει τον κόσμο ν΄αλλάξει ρυθμό στη ζωή του; Προσωπικά δηλώνω οπαδός του.. Έγινε και το πρώτο επίσημο φεστιβάλ του ..στο Λονδίνο μια πόλη που υποφέρει απ΄αυτήν την σύγχρονη ασθένεια.<br />Η ζωή μας έχει πάρει ξέφρενα ταχύτητα, τρέχουμε τρέχουμε από το πρωί ως το βράδυ, το νόημα της έχει χαθεί, προφανώς ελπίζουμε σε μια μελλοντική ευτυχία, χτίζοντάς τη λεπτό προς λεπτό, ώρα με την ώρα, χωρίς όμως να ζούμε και ν΄απολαμβάνουμε το παρόν. Το «ζην ηδέως» του Επίκουρου μοιάζει να είναι σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ…<br />Η είδηση εδώ <a href="http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4512661">http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4512661</a><br /><br />και εδώ <a href="http://slowdownlondon.co.uk/">http://slowdownlondon.co.uk/</a><br /><div></div>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-8421611348697843322009-04-30T00:28:00.000-07:002009-04-30T00:53:52.905-07:00Κράτος σε αποσύνθεση<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhG1Jx9_lrsIsZtqqAGDAZIhJ6ELVYDBJQs0mppgNv-16VUqUPpAftNf1PLiToU90P9Z2osnRGx0TgLxNIu2_1HefdXFoJKY1k6mrFRlAs1luTixZBwFSshc6uva1Bwa9BQqH9KX0LnEN8/s1600-h/benizeleio.bmp"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5330384144623201282" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 323px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhG1Jx9_lrsIsZtqqAGDAZIhJ6ELVYDBJQs0mppgNv-16VUqUPpAftNf1PLiToU90P9Z2osnRGx0TgLxNIu2_1HefdXFoJKY1k6mrFRlAs1luTixZBwFSshc6uva1Bwa9BQqH9KX0LnEN8/s400/benizeleio.bmp" border="0" /></a> Ένα σύστημα υγείας που νοσεί βαριά. Μεγαλογιατροί με υφάκι που κρατάνε σε απόσταση τον ασθενή -μειώνεται μόνο με φακελάκι- και φουκαριάρηδες ειδικευόμενοι που κάνουν την λάντζα, μόνο που κι αυτοί αργότερα μπαίνοντας στα γρανάζια του συστήματος τα ίδια θα κάνουν. Άντε να΄ χεις την τύχη να βρεθείς σε γιατρό με συνείδηση, ευτυχώς υπάρχουν κάποιοι εξαίρεση στον κανόνα δυστυχώς, ο οποίος θα κάνει σωστά τη δουλειά του και θα υποστεί και την αντιεπαγγελματικοδεοντολογικοηθική συμπεριφορά των συναδέλφων του.<br />Αναρωτιέμαι γιατί η ανθρώπινη ζωή σ΄αυτήν την χώρα, που γεννήθηκε ο πολιτισμός, η φιλοσοφία και η ιατρική, κοστίζει τόσο μα τόσο φθηνά.<br />Αφήσανε οι κακούργοι να πεθάνει μια νέα κοπέλα και το αγέννητο παιδί της, η οποία πήγε στο νοσοκομείο για να γίνει καλά, την αφήσανε αβοήθητη μια ολόκληρη νύχτα, η κοπέλα νοσηλεύτρια στο επάγγελμα φώναζε ότι πέθαινε, ζητούσε να την διασωληνώσουνε . Την πιο απλή εξέταση ήτανε ανίκανοι να την πραγματοποιούσουν, γιατί ο υπερηχογράφος ήτανε χαλασμένος, το πρόβλημα (το οποίο ήτανε αναμενόμενο σε έγκυο με προηγούμενη καισαρική) θ΄αντιμετωπιζόταν άμεσα και η κοπέλα θα ήταν αγκαλιά με το μωρό της σήμερα.<br />Μετά από αυτό το γεγονός σήμερα θα ήτανε έγκλημα ν΄ακουστεί από τον οποιοδήποτε και κυρίως από υπουργό και διοικητή ότι ήταν μια ατυχία, ότι η κοπέλα ήταν άτυχη.<br />Ε όχι κύριοι δεν ήταν άτυχη, εσείς είσαστε ανίκανοι και κακούργοι και να παραιτηθείτε σήμερα όλοι σας, ως ελάχιστο δείγμα ντροπής και ευθύνης σ΄αυτές τις δύο ψυχές που χάθηκαν.<br />Ένα τρισάθλιο και σαθρό σύστημα υγείας με εφημερεύοντα νοσοκομεία χωρίς εφημερεύοντες γιατρούς, με χαλασμένους υπέρηχους, χωρίς τ’ απαραίτητα ιατρικά αναλώσιμα, αλλά με παχυλούς μισθούς στους διοικητές, διευθυντές και μεγαλογιατρούς, διαπλοκές με φαρμακευτικές εταιρίες με οικονομικές απολαβές…<br /><br />Δε ξέρω τι μπορούμε να κάνουμε εμείς οι απλοί πολίτες, τουλάχιστον ας τους κράξουμε μέσα από τα μπλογκ, θυμάστε πόσο τους έκραξε η Αμαλία ένα από τα θύματα του σαθρού μας συστήματος.. ίσως έγινε η αιτία να σωθεί έστω και ένας άνθρωπος..<br /><br />Η τραγική είδηση <a href="http://www.2810.gr/site/news/article/52529">http://www.2810.gr/site/news/article/52529</a><br /><div></div>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8834184249814223502.post-69804274214188938732009-04-13T09:24:00.000-07:002009-04-13T10:03:21.155-07:00Οίκο Κρήτη μου<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5snR8JVpSSk-pqz0NGniBFP0WS6vHfCtvSG8oU628jk2CB4CMk2AqJgQLNpkEckp_3qbqWGA_a2Hj_sg6rr_TtU-RmAszWT502jNsVYm4pjdLV-OKji4js45vCgVGi2WpnffpLW-2XS4/s1600-h/vew.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5324213728544352146" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 300px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5snR8JVpSSk-pqz0NGniBFP0WS6vHfCtvSG8oU628jk2CB4CMk2AqJgQLNpkEckp_3qbqWGA_a2Hj_sg6rr_TtU-RmAszWT502jNsVYm4pjdLV-OKji4js45vCgVGi2WpnffpLW-2XS4/s400/vew.jpg" border="0" /></a><br /><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_y6k_TMYxYx4pYE0SBE-vtm_e1xqapx_j-E-tmwifXGeFaRicr1ziDQNADcw_UrF4B7xGi36Dhq7nmg5RkxoNWHAoJJkuSCLdnsMiO9pkBSICmN3o-E6uqwA7wvyzvC2cQO9v8ya0a9A/s1600-h/leib.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5324212920737929826" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; HEIGHT: 300px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_y6k_TMYxYx4pYE0SBE-vtm_e1xqapx_j-E-tmwifXGeFaRicr1ziDQNADcw_UrF4B7xGi36Dhq7nmg5RkxoNWHAoJJkuSCLdnsMiO9pkBSICmN3o-E6uqwA7wvyzvC2cQO9v8ya0a9A/s400/leib.jpg" border="0" /></a><br />Στην καθημερινότητά μας δυστυχώς περισσεύει η ασχήμια, στριμωχτήκαμε σε πόλεις και η δυνατότητα να απολαμβάνουμε την φύση είναι πια πολυτέλεια. Μια βόλτα στη φύση μας δίνει ενέργεια και φορτίζει τις μπαταρίες ψυχής και σώματος για την εβδομάδα ολόκληρη.</div><div>Η φώτο πάνω είναι τοπίο κοντά στο χωριό μου στον Δήμο Τεμένος Ηρακλείου. Κάτω είναι όμορφο τοπίο με ανεμώνες λίγο πριν τους Αγίους Δέκα στην Μεσσαρά.</div><div>Η Κρήτη έχει μια ιδιαιτερότητα στις εικόνες της, συνδιάζει τις άγριες κακοτράχαλες με τις ήμερες και τρυφερές, το ίδιο και στους χαραχτήρες των ανθρώπων της και αυτό μαγεύει αφάνταστα αυτούς που την αγαπάνε και τους κάνει δυστυχείς όταν ζουν μακριά της. </div>katerinahttp://www.blogger.com/profile/06719449575602726070noreply@blogger.com14